พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

หน้าที่ ๙๘.
     [๒๓๒]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขู  มญฺจปาเทปิ  ปีฐปาเทปิ
ถวิกาโย   ลคฺเคนฺติ   ฯ   อุนฺทูเรหิปิ  อุปจิกาหิปิ  ขชฺชนฺติ  ฯ  ภควโต
เอตมตฺถํ อาโรเจสุ ํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ภิตฺติขีลํ นาคทนฺตกนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๙๘.
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=7&item=232&items=1&pagebreak=1&modeTY=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=7&item=232&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=7&item=232&items=1&pagebreak=1&modeTY=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=232&items=1&pagebreak=1&modeTY=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=232
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_7