พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

                                 ปญฺจสติกกฺขนฺธกํ
     [๖๑๔]   อถโข  อายสฺมา  มหากสฺสโป  ภิกฺขู อามนฺเตสิ เอกมิทาหํ
อาวุโส    สมยํ    ปาวาย    กุสินารํ    อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน   มหตา
ภิกฺขุสงฺเฆน    สทฺธึ    ปญฺจมตฺเตหิ    ภิกฺขุสเตหิ   อถขฺวาหํ   อาวุโส
มคฺคา    โอกฺกมฺม   อญฺญตรสฺมึ   รุกฺขมูเล   นิสีทึ   เตน   โข   ปน
สมเยน    อญฺญตโร   อาชีวโก   กุสินารายํ   มนฺทารวปุปฺผํ   คเหตฺวา
ปาวํ   อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน   โหติ   อทฺทสํ   โข   อหํ   อาวุโส   ตํ
อาชีวกํ   ทูรโต   ว   อาคจฺฉนฺตํ   ทิสฺวาน   ตํ   อาชีวกํ  เอตทโวจํ
อปาวุโส     อมฺหากํ    สตฺถารํ    ชานาสีติ    อามาวุโส    ชานามิ
อชฺช    สตฺตาหปรินิพฺพุโต    สมโณ    โคตโม    ตโต    เม    อิทํ
มนฺทารวปุปฺผํ    คหิตนฺติ    ตตฺราวุโส   เย   เต   ภิกฺขู   อวีตราคา
อปฺเปกจฺเจ    พาหา   ปคฺคยฺห   กนฺทนฺติ   ฉินฺนปาทาว   ปตนฺติ   ๑-
อาวฏฺฏนฺติ     วิวฏฺฏนฺติ    อติขิปฺปํ    ภควา    ปรินิพฺพุโต    อติขิปฺปํ
สุคโต    ปรินิพฺพุโต    อติขิปฺปํ    จกฺขุํ    โลเก   อนฺตรหิตนฺติ   เย
ปน    เต   ภิกฺขู   วีตราคา   เต   สตา   สมฺปชานา   อธิวาเสนฺติ
อนิจฺจา    สงฺขารา    ตํ    กุเตตฺถ    ลพฺภาติ   อถขฺวาหํ   อาวุโส
เต   ภิกฺขู   เอตทโวจํ   อลํ   อาวุโส  มา  โสจิตฺถ  มา  ปริเทวิตฺถ
นเนฺวตํ   อาวุโส   ภควตา   ปฏิกจฺเจว   อกฺขาตํ   สพฺเพเหว  ปิเยหิ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ฉินฺนปาตํ ปปตนฺติ ฯ ยุ. ฉินฺนปปาตํ ปปตนฺติ ฯ
มนาเปหิ    นานาภาโว    วินาภาโว    อญฺญถาภาโว    ตํ   กุเตตฺถ
อาวุโส   ๑-   ลพฺภา   ยนฺตํ   ชาตํ  ภูตํ  สงฺขตํ  ปโลกธมฺมํ  ตํ  วต
มา   ปลุชฺชีติ   เนตํ   ฐานํ   วิชฺชตีติ   เตน  โข  ปนาวุโส  สมเยน
สุภทฺโท    นาม    วุฑฺฒปพฺพชิโต    ตสฺสํ    ปริสายํ   นิสินฺโน   โหติ
อถโข    อาวุโส    สุภทฺโท   วุฑฺฒปพฺพชิโต   เต   ภิกฺขู   เอตทโวจ
อลํ   อาวุโส   มา   โสจิตฺถ   มา   ปริเทวิตฺถ   สุมุตฺตา  มยํ  เตน
มหาสมเณน    อุปทฺทูตา   จ   มยํ   โหม   อิทํ   โว   กปฺปติ   อิทํ
โว   น   กปฺปตีติ   อิทานิ   ปน   มยํ   ยํ  อิจฺฉิสฺสาม  ตํ  กริสฺสาม
ยํ    น    อิจฺฉิสฺสาม   น   ตํ   กริสฺสามาติ   หนฺท   มยํ   อาวุโส
ธมฺมญฺจ    วินยญฺจ    สงฺคายาม    ปุเร    อธมฺโม   ทิปฺปติ   ธมฺโม
ปฏิพาหิยติ     อวินโย     ทิปฺปติ     วินโย     ปฏิพาหิยติ     ปุเร
อธมฺมวาทิโน    พลวนฺโต    โหนฺติ    ธมฺมวาทิโน    ทุพฺพลา   โหนฺติ
อวินยวาทิโน พลวนฺโต โหนฺติ วินยวาทิโน ทุพฺพลา โหนฺตีติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๗๙-๓๘๐.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=614&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=614&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=7&item=614&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=614&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=614
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_7
https://84000.org/tipitaka/english/?index_7