พระไตรปิฎกเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑ สุตฺต. ที. สีลกฺขนฺธวคฺโค

     [๑๐๑]  สกฺกา  ปน  ภนฺเต  อญฺญํปิ  เอวเมว  ทิฏฺเฐ  ว  ธมฺเม
สนฺทิฏฺฐิกํ    สามญฺญผลํ   ปญฺญเปตุนฺติ   ฯ   สกฺกา   มหาราช   เตนหิ
มหาราช    ตญฺเญเวตฺถ   ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ   ยถา   เต   ขเมยฺย   ตถา
นํ   พฺยากเรยฺยาสิ   ฯ   ตํ   กึ   มญฺญสิ   มหาราช  อิธ  เต  อสฺส
ปุริโส    กสฺสโก    คหปติโก   การการโก   ราสิวฑฺฒโก   ฯ   ตสฺส
เอวมสฺส   อจฺฉริยํ   วต  โภ  อพฺภูตํ  วต  โภ  ปุญฺญานํ  คติ  ปุญฺญานํ
วิปาโก   อยํ   หิ   ราชา  มาคโธ  อชาตสตฺตุ  เวเทหิปุตฺโต  มนุสฺโส
อหมฺปิ   มนุสฺโส   อยํ   หิ   ราชา  มาคโธ  อชาตสตฺตุ  เวเทหิปุตฺโต
ปญฺจหิ   กามคุเณหิ   สมปฺปิโต   สมงฺคีภูโต   ปริจาเรติ  เทโว  มญฺเญ
อหํ   ปนมฺหิสฺส   กสฺสโก   คหปติโก   การการโก   ราสิวฑฺฒโก   โส
วตสฺสาหํ    ปุญฺญานิ    กเรยฺยํ    ยนฺนูนาหํ   เกสมสฺสุํ   โอหาเรตฺวา
กาสายานิ วตฺถานิ อจฺฉาเทตฺวา อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพเชยฺยนฺติ ฯ
     {๑๐๑.๑}   โส  อปเรน  สมเยน  อปฺปํ  วา  โภคกฺขนฺธํ  ปหาย
มหนฺตํ   วา   โภคกฺขนฺธํ   ปหาย   อปฺปํ   วา   ญาติปริวฏฺฏํ   ปหาย
มหนฺตํ   วา   ญาติปริวฏฺฏํ   ปหาย  เกสมสฺสุํ  โอหาเรตฺวา  กาสายานิ
วตฺถานิ   อจฺฉาเทตฺวา   อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพเชยฺย   ฯ   โส
เอวํ   ปพฺพชิโต   สมาโน   กาเยน  สํวุโต  วิหเรยฺย  วาจาย  สํวุโต
วิหเรยฺย   มนสา   สํวุโต   วิหเรยฺย   ฆาสจฺฉาทนปรมตาย   สนฺตุฏฺโฐ
อภิรโต   ปวิเวเก  ฯ  ตญฺเจเก  ปุริสา  เอวมาโรเจยฺยุํ  ยคฺเฆ  เทว
ชาเนยฺยาสิ   โย   เต   โส   ปุริโส  กสฺสโก  คหปติโก  การการโก
ราสิวฑฺฒโก   โส   เทว   เกสมสฺสุํ  โอหาเรตฺวา  กาสายานิ  วตฺถานิ
อจฺฉาเทตฺวา   อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชิโต   โส  เอวํ  ปพฺพชิโต
สมาโน   กาเยน   สํวุโต   วิหรติ   วาจาย   สํวุโต   วิหรติ  มนสา
สํวุโต   วิหรติ   ฆาสจฺฉาทนปรมตาย  สนฺตุฏฺโฐ  อภิรโต  ปวิเวเกติ  ฯ
อปินุ   ตฺวํ   เอวํ   วเทยฺยาสิ   เอตุ  เม  โภ  โส  ปุริโส  ปุนเทว
โหตุ กสฺสโก คหปติโก การการโก ราสิวฑฺฒโกติ ฯ
     {๑๐๑.๒}  โน  เหตํ  ภนฺเต  อถโข  นํ  มยเมว อภิวาเทยฺยามปิ
ปจฺจุฏฺเฐยฺยามปิ    อาสเนนปิ    นิมนฺเตยฺยาม    อภินิมนฺเตยฺยามปิ   นํ
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรหิ ธมฺมิกํปิสฺส
รกฺขาวรณคุตฺตึ  สํวิทเหยฺยามาติ  ฯ  ตํ  กึ  มญฺญสิ  มหาราช  ยทิ  เอวํ
สนฺเต  โหติ  วา  สนฺทิฏฺฐิกํ  สามญฺญผลํ  โน  วาติ  ฯ อทฺธา โข ภนฺเต
เอวํ  สนฺเต  โหติ  สนฺทิฏฺฐิกํ  สามญฺญผลนฺติ  ฯ  อิทํ  โข  เต มหาราช
มยา ทุติยํ ทิฏฺเฐ ว ธมฺเม สนฺทิฏฺฐิกํ สามญฺญผลํ ปญฺญตฺตนฺติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๘๐-๘๑.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=101&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=101&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=9&item=101&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=9&item=101&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=101
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๙
https://84000.org/tipitaka/read/?index_9
https://84000.org/tipitaka/english/?index_9