ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ
                        สนฺทกสุตฺตํ
     [๒๙๓]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  โกสมฺพิยํ  วิหรติ
โฆสิตาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน   สนฺทโก  ปริพฺพาชโก
ปิลกฺขคุหายํ    ๑-    ปฏิวสติ    มหติยา    ปริพฺพาชกปริสาย    สทฺธึ
ปญฺจมตฺเตหิ    ปริพฺพาชกสเตหิ   ฯ   อถ   โข   อายสฺมา   อานนฺโท
สายณฺหสมยํ   ปฏิสลฺลานา   วุฏฺฐิโต   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   อายามาวุโส
เยน     เทวกฏโสพฺโภ     เตนุปสงฺกมิสฺสาม    คุหาทสฺสนายาติ    ฯ
เอวมาวุโสติ   โข   เต   ภิกฺขู  อายสฺมโต  อานนฺทสฺส  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ
อถ    โข   อายสฺมา   อานนฺโท   สมฺพหุเลหิ   ภิกฺขูหิ   สทฺธึ   เยน
เทวกฏโสพฺโภ เตนุปสงฺกมิ ฯ
     {๒๙๓.๑}   เตน   โข   ปน   สมเยน   สนฺทโก   ปริพฺพาชโก
มหติยา    ปริพฺพาชกปริสาย    สทฺธึ    นิสินฺโน    โหติ   อุนฺนาทินิยา
อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทาย    ๒-    อเนกวิหิตํ    ติรจฺฉานกถํ    กเถนฺติยา
เสยฺยถีทํ   ราชกถํ   โจรกถํ   มหามตฺตกถํ   เสนากถํ  ภยกถํ  ยุทฺธกถํ
อนฺนกถํ    ปานกถํ    [๓]-   สยนกถํ   มาลากถํ   คนฺธกถํ   ญาติกถํ
ยานกถํ    คามกถํ    นิคมกถํ   นครกถํ   ชนปทกถํ   อิตฺถีกถํ   [๔]-
สูรกถํ     วิสิขากถํ     กุมฺภฏฺฐานกถํ     กุมฺภทาสิกถํ     ปุพฺพเปตกถํ
นานตฺตกถํ        โลกกฺขายิกํ       สมุทฺทกฺขายิกํ       อิติภวาภวกถํ
อิติ    วา    ฯ   อทฺทสา   โข   สนฺทโก   ปริพฺพาชโก   อายสฺมนฺตํ
อานนฺทํ      ทูรโตว      อาคจฺฉนฺตํ      ทิสฺวาน     สกํ     ปริสํ
@เชิงอรรถ:  ม. มิลกฺขุคุหายํ ฯ    ยุ. อุจฺจาสทฺทาย มหาสทฺทาย ฯ    ยุ. วตฺถกถํ ฯ
@ ม. ปุริสกถํ ฯ
สณฺฐเปสิ    อปฺปสทฺทา   โภนฺโต   โหนฺตุ   มา   โภนฺโต   สทฺทมกตฺถ
อยํ    สมณสฺส    โคตมสฺส    สาวโก   อาคจฺฉติ   สมโณ   อานนฺโท
ยาวตา   โข   ปน   สมณสฺส   โคตมสฺส  สาวกา  โกสมฺพิยํ  ปฏิวสนฺติ
อยนฺเตสํ     อญฺญตโร    สมโณ    อานนฺโท    อปฺปสทฺทกามา    โข
ปน    เต    อายสฺมนฺโต   อปฺปสทฺทวินีตา   อปฺปสทฺทสฺส   วณฺณวาทิโน
อปฺเปวนาม   อปฺปสทฺทํ   ปริสํ   วิทิตฺวา  อุปสงฺกมิตพฺพํ  มญฺเญยฺยาติ  ฯ
อถ โข เต ปริพฺพาชกา ตุณฺหี อเหสุํ ฯ
     {๒๙๓.๒}   อถ  โข  อายสฺมา  อานนฺโท เยน สนฺทโก ปริพฺพาชโก
เตนุปสงฺกมิ   ฯ   อถ  โข  ปน  ๑-  สนฺทโก  ปริพฺพาชโก  อายสฺมนฺตํ
อานนฺทํ  เอตทโวจ  เอตุ  โข  ภวํ  อานนฺโท  สฺวาคตํ โภโต อานนฺทสฺส
จิรสฺสํ  โข  ภวํ  อานนฺโท  อิมํ  ปริยายมกาสิ  ยทิทํ  อิธาคมนาย นิสีทตุ
ภวํ  อานนฺโท  อิทมาสนํ  ปญฺญตฺตนฺติ  ฯ  นิสีทิ  โข  อายสฺมา  อานนฺโท
ปญฺญตฺเต   อาสเน   ฯ   สนฺทโกปิ   โข   ปริพฺพาชโก   อญฺญตรํ  นีจํ
อาสนํ คเหตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๘๘-๒๘๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=13&item=293&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=13&item=293&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=13&item=293&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=13&item=293&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=293              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=4112              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=4112              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :