ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๒๒๙]   อถ  โข  อายสฺมา  เขมโก  ทณฺฑโมลมฺภ ๒- เยน เถรา
ภิกฺขู   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   เถเรหิ   ภิกฺขูหิ   สทฺธึ   สมฺโมทิ
@เชิงอรรถ:  โป. นสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ  ม. ทณฺฑโมลุมฺภ ฯ
สมฺโมทนียํ    กถํ    สาราณียํ    วีติสาเรตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺนํ   โข   อายสฺมนฺตํ   เขมกํ  เถรา  ภิกฺขู  เอตทโวจุํ
ยเมตํ   อาวุโส  เขมก  อสฺมีติ  วเทสิ  กิเมตํ  อสฺมีติ  วเทสิ  ฯ  รูปํ
อสฺมีติ  วเทสิ  ฯ  อญฺญตฺร  รูปา  อสฺมีติ  วเทสิ  ฯ  เวทนํ  ฯ สญฺญํ ฯ
สงฺขาเร    ฯ    วิญฺญาณํ   อสฺมีติ   วเทสิ   ฯ   อญฺญตฺร   วิญฺญาณา
อสฺมีติ  วเทสิ  ฯ  ยเมตํ  อาวุโส  เขมก  อสฺมีติ  วเทสิ  กิเมตํ อสฺมีติ
วเทสีติ   ฯ   น   ขฺวาหํ   อาวุโส  รูปํ  อสฺมีติ  วทามิ  นปิ  อญฺญตฺร
รูปา  อสฺมีติ  วทามิ  น  เวทนํ  ฯ  น สญฺญํ ฯ น สงฺขาเร ฯ น วิญฺญาณํ
อสฺมีติ   วทามิ   นปิ   อญฺญตฺร   วิญฺญาณา   อสฺมีติ  วทามิ  อปิจ  เม
อาวุโส    ปญฺจสุ    อุปาทานกฺขนฺเธสุ    อสฺมีติ   อธิคตํ   อยมหมสฺมีติ
น จ สมนุปสฺสามิ ฯ
     {๒๒๙.๑}   เสยฺยถาปิ   อาวุโส   อุปฺปลสฺส   วา  ปทุมสฺส  วา
ปุณฺฑรีกสฺส   วา  คนฺโธ  โย  นุ  โข  เอวํ  วเทยฺย  ปตฺตสฺส  คนฺโธติ
วา   ๑-   วณฺณสฺส   คนฺโธติ   วา   กิญฺชกฺขสฺส   ๒-   คนฺโธติ  วา
สมฺมา   นุ  โข  โส  วทมาโน  วเทยฺยาติ  ฯ  โน  เหตํ  อาวุโส  ฯ
ยถากถํ   ปนาวุโส   สมฺมา   พฺยากรมาโน  พฺยากเรยฺยาติ  ฯ  ปุปฺผสฺส
คนฺโธติ    โข   อาวุโส   สมฺมา   พฺยากรมาโน   พฺยากเรยฺยาติ   ฯ
เอวเมว   ขฺวาหํ   อาวุโส   น   รูปํ   อสฺมีติ   วทามิ  นปิ  อญฺญตฺร
รูปา   อสฺมีติ   วทามิ   น  เวทนํ  ฯ  น  สญฺญํ  ฯ  น  สงฺขาเร  ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. วาสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ  ม. กิญฺชกฺขราย ฯ โป. กิญฺชกฺขุสฺส ฯ
น    วิญฺญาณํ    อสฺมีติ    วทามิ   นปิ   อญฺญตฺร   วิญฺญาณา   อสฺมีติ
วทามิ    อปิจ    เม    อาวุโส   ปญฺจสุ   อุปาทานกฺขนฺเธสุ   อสฺมีติ
อธิคตํ อยมหมสฺมีติ น จ สมนุปสฺสามิ ฯ
     {๒๒๙.๒}   กิญฺจาปิ   อาวุโส   อริยสาวกสฺส   ปญฺโจรมฺภาคิยานิ
สญฺโญชนานิ   ปหีนานิ   ภวนฺติ   อถ   ขฺวสฺส  โหติ  เยว  ๑-  ปญฺจสุ
อุปาทานกฺขนฺเธสุ   อนุสหคโต   อสฺมีติ   มาโน   อสฺมีติ  ฉนฺโท  อสฺมีติ
อนุสโย   อสมูหโต  ฯ  โส  อปเรน  สมเยน  ปญฺจสุ  อุปาทานกฺขนฺเธสุ
อุทยพฺพยานุปสฺสี   วิหรติ   อิติ   รูปํ  อิติ  รูปสฺส  สมุทโย  อิติ  รูปสฺส
อตฺถงฺคโม  อิติ  เวทนา  ฯ  อิติ  สญฺญา  ฯ อิติ สงฺขารา ฯ อิติ วิญฺญาณํ
อิติ    วิญฺญาณสฺส    สมุทโย    อิติ    วิญฺญาณสฺส    อตฺถงฺคโมติ   ฯ
ตสฺสิเมสุ    ปญฺจสุ    อุปาทานกฺขนฺเธสุ    อุทยพฺพยานุปสฺสิโน   วิหรโต
โยปิสฺส   โหติ   ปญฺจสุ   อุปาทานกฺขนฺเธสุ   อนุสหคโต  อสฺมีติ  มาโน
อสฺมีติ ฉนฺโท อสฺมีติ อนุสโย อสมูหโต โสปิ สมุคฺฆาตํ คจฺฉติ ฯ
     {๒๒๙.๓}   เสยฺยถาปิ  อาวุโส  วตฺถํ  สงฺกิลิฏฺฐํ  มลคฺคหิตํ  ตเมนํ
สามิกา   รชกสฺส   อนุปฺปทชฺชุํ   ๒-  ตเมนํ  รชโก  อูเส  วา  ขาเร
วา   โคมเย   วา   สํมทฺทิตฺวา   อจฺเฉ   อุทเก  วิกฺขาเลติ  กิญฺจาปิ
ตํ   โหติ   วตฺถํ   ปริสุทฺธํ   ปริโยทาตํ   อถ   ขฺวสฺส  โหติ  โย  จ
อนุสหคโต   อูสคนฺโธ  วา  ขารคนฺโธ  วา  โคมยคนฺโธ  วา  อสมูหโต
ตเมนํ    รชโก   สามิกานํ   เทติ   ตเมนํ   สามิกา   คนฺธปริภาวิเต
กรณฺฑเก     นิกฺขิปนฺติ     โยปิสฺส    โหติ    อนุสหคโต    อูสคนฺโธ
@เชิงอรรถ:  ม. โย จ ฯ   โป. อนุปทตฺถุํ ฯ
วา   ขารคนฺโธ   วา   โคมยคนฺโธ   วา   อสมูหโต  โสปิ  สมุคฺฆาตํ
คจฺฉติ    ฯ    เอวเมว    โข    อาวุโส    กิญฺจาปิ   อริยสาวกสฺส
ปญฺโจรมฺภาคิยานิ    สญฺโญชนานิ    ปหีนานิ    ภวนฺติ    อถ    ขฺวสฺส
โหติเยว    ปญฺจสุ    อุปทานกฺขนฺเธสุ    อนุสหคโต    อสฺมีติ   มาโน
อสฺมีติ   ฉนฺโท   อสฺมีติ   อนุสโย   อสมูหโต   โส   อปเรน  สมเยน
ปญฺจสุ    อุปาทานกฺขนฺเธสุ    อุทยพฺพยานุปสฺสี    วิหรติ    อิติ    รูปํ
อิติ   รูปสฺส   สมุทโย   อิติ  รูปสฺส  อตฺถงฺคโม  อิติ  เวทนา  ฯ  อิติ
สญฺญา    ฯ   อิติ   สงฺขารา   ฯ   อิติ   วิญฺญาณํ   อิติ   วิญฺญาณสฺส
สมุทโย อิติ วิญฺญาณสฺส อตฺถงฺคโมติ ฯ
     {๒๒๙.๔}   ตสฺสิเมสุ  ปญฺจสุ  อุปาทานกฺขนฺเธสุ  อุทยพฺพยานุปสฺสิโน
วิหรโต   โยปิสฺส   โหติ   ปญฺจสุ  อุปาทานกฺขนฺเธสุ  อนุสหคโต  อสฺมีติ
มาโน อสฺมีติ ฉนฺโท อสฺมีติ อนุสโย อสมูหโต โสปิ สมุคฺฆาตํ คจฺฉตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๕๘-๑๖๑. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=229&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=229&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=229&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=229&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=229              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=7610              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=7610              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :