ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค
     [๑๒๒]   จกฺขุํ   น   มญฺเยฺย   จกฺขุสฺมึ  น  มญฺเยฺย  จกฺขุโต
น  มญฺเยฺย  จกฺขุํ  เมติ  น  มญฺเยฺย  รูเป  น  มญฺเยฺย จกฺขุวิญฺาณํ
จกฺขุสมฺผสฺสํ        ยมฺปิทํ        จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา        อุปฺปชฺชติ
เวทยิตํ   สุขํ   วา   ทุกฺขํ   วา  อทุกฺขมสุขํ  วา  ตมฺปิ  น  มญฺเยฺย
ตสฺมึปิ   น   มญฺเยฺย  ตโตปิ  น  มญฺเยฺย  ตมฺเมติ  น  มญฺเยฺย  ฯ
ยํ   หิ   ภิกฺขเว   มญฺติ   ยสฺมึ   มญฺติ   ยโต   มญฺติ   ยํ  เมติ
มญฺติ     ตโต    ตํ    โหติ    อญฺถา    อญฺถาภาวี    ภวสตฺโต
โลโก ภวเมว อภินนฺทติ ฯเปฯ
     {๑๒๒.๑}   ชิวฺหํ  น  มญฺเยฺย  ชิวฺหาย  น  มญฺเยฺย  ชิวฺหาโต
น  มญฺเยฺย  ชิวฺหา  เมติ  น  มญฺเยฺย  รเส น มญฺเยฺย ชิวฺหาวิญฺาณํ
ชิวฺหาสมฺผสฺสํ   ยมฺปิทํ   ชิวฺหาสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ    เวทยิตํ  สุขํ
วา  ทุกฺขํ  วา  อทุกฺขมสุขํ  วา  ตมฺปิ  น  มญฺเยฺย  ตสฺมึปิ น มญฺเยฺย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. กิญฺจิปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๘๔.

ตโตปิ น มญฺเยฺย ตมฺเมติ น มญฺเยฺย ฯ ยํ หิ ภิกฺขเว มญฺติ ยสฺมึ มญฺติ ยโต มญฺติ ยํ เมติ มญฺติ ตโต ตํ โหติ อญฺถา อญฺถาภาวี ภวสตฺโต โลโก ภวเมว อภินนฺทติ ฯเปฯ {๑๒๒.๒} มนํ น มญฺเยฺย มนสฺมึ น มญฺเยฺย มนโต น มญฺเยฺย มโน เมติ น มญฺเยฺย ธมฺเม น มญฺเยฺย มโนวิญฺาณํ มโนสมฺผสฺสํ ยมฺปิทํ มโนสมฺผสฺสปจฺจยา อุปฺปชฺชติ เวทยิตํ สุขํ วา ทุกฺขํ วา อทุกฺขมสุขํ วา ตมฺปิ น มญฺเยฺย ตสฺมึปิ น มญฺเยฺย ตโตปิ น มญฺเยฺย ตมฺเมติ น มญฺเยฺย ฯ ยํ หิ ภิกฺขเว มญฺติ ยสฺมึ มญฺติ ยโต มญฺติ ยมฺเมติ มญฺติ ตโต ตํ โหติ อญฺถา อญฺถาภาวี ภวสตฺโต โลโก ภวเมว อภินนฺทติ ฯ {๑๒๒.๓} ยาวตา ภิกฺขเว ขนฺธธาตุอายตนา ตมฺปิ น มญฺเยฺย ตสฺมึปิ น มญฺเยฺย ตโตปิ น มญฺเยฺย ตํ เมติ น มญฺเยฺย ฯ โส เอวํ อมญฺมาโน น กิญฺจิ โลเก อุปาทิยติ อนุปาทิยํ น ปริตสฺสติ อปริตสฺสํ ปจฺจตฺตญฺเว ปรินิพฺพายติ ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาตีติ ฯ อฏฺมํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๘ หน้าที่ ๘๓-๘๔. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=18&item=122&items=1&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=18&item=122&items=1&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=18&item=122&items=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=18&item=122&items=1&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=122              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ http://84000.org/tipitaka/read/?index_18

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :