ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา
     [๓๓๐]   |๓๓๐.๗๖๙| ปุจฺฉาม สตฺถารํ อโนมปญฺญํ
                          ทิฏฺเฐว ธมฺเม โย วิจิกิจฺฉานํ
                          เฉตฺตา อคฺคาฬเว กาลมกาสิ ภิกฺขุ
                          ญาโต ยสสฺสี อภินิพฺพุตตฺโต ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. นิโคฺรธกปฺปสุตฺตํ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๐|   นิโคฺรธกปฺโป อิติ ตสฺส นามํ
                          ตยา กตํ ภควา พฺราหฺมณสฺส
                          โส ตํ นมสฺสํ อจรึ มุตฺยเปกฺโข
                          อารทฺธวิริโย ทฬฺหธมฺมทสฺสี ฯ
     |๓๓๐.๗๗๑|   ตํ สาวกํ สกฺก มยมฺปิ สพฺเพ
                          อญฺญาตุมิจฺฉาม สมนฺตจกฺขุ
                          สมวฏฺฐิตา โน สวนาย โสตา
                          ตุวํ โน สตฺถา ตฺวมนุตฺตโรสิ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๒|   ฉินฺเทว โน วิจิกิจฺฉํ พฺรูหิ เมตํ
                          ปรินิพฺพุตํ เวทย ภูริปญฺญ
                          มชฺเฌ จ ๑- โน ภาส สมนฺตจกฺขุ
                          สกฺโกว เทวานํ สหสฺสเนตฺโต ฯ
     |๓๓๐.๗๗๓|   เย เกจิ คนฺถา อิธ โมหมคฺคา
                          อญฺญาณปกฺขา วิจิกิจฺฉฐานา
                          ตถาคตํ ปตฺวา น เต ภวนฺติ
                          จกฺขุํ หิ เอตํ ปรมํ นรานํ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๔|   โน เจ หิ ชาตุ ปุริโส กิเลเส
                          วาโต ยถา อพฺภฆนํ วิหาเน
                          ตโมวสฺส นิวุโต สพฺพโลโก
@เชิงอรรถ:  ยุ. ว ฯ
                          น โชติมนฺโตปิ นรา ตเปยฺยุํ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๕|   ธีรา จ ปชฺโชตกรา ภวนฺติ
                          ตํ ตํ อหํ ธีร ตเถว มญฺเญ
                          วิปสฺสินํ ชานมุปาคมมฺห
                          ปริสาสุ โน อาวิกโรหิ กปฺปํ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๖|   ขิปฺปํ คิรํ เอรย วคฺคุ วคฺคุํ
                          หํสาว ๑- ปคฺคยฺห สณึ ๒- นิกุชฺช ๓-
                          พินฺทุสฺสเรน สุวิกปฺปิเตน
                          สพฺเพว เต อุชฺชุคตา สุโณม ฯ
     |๓๓๐.๗๗๗|   ปหีนชาติมรณํ อเสสํ
                          นิคฺคยฺห โธนํ วเทสฺสามิ ธมฺมํ
                          น กามกาโร หิ ปุถุชฺชนานํ
                          สงฺเขยฺยกาโร จ ตถาคตานํ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๘|   สมฺปนฺนเวยฺยากรณํ ตฺวยิทํ ๔-
                          สมุชฺชปญฺญสฺส ๕- สมุคฺคหีตํ
                          อยมญฺชลี ปจฺฉิโม สุปฺปณามิโต
                          มา โมหยี ชานมโนมปญฺญ ฯ
     |๓๓๐.๗๗๙|   ปโรวรํ อริยธมฺมํ วิทิตฺวา
                          มา โมหยี ชานมโนมวีร
                          วารึ ยถา ฆมฺมนิ ฆมฺมตตฺโต
@เชิงอรรถ:  ม. หํโสว ฯ  ม. สณิกํ ฯ   ม. ยุ. นิกูช ฯ  ม. ตเวทํ ฯ  ม. ยุ.
@สมุชฺชุปญฺญสฺส ฯ
                          วาจาภิกงฺขามิ สุตสฺส ๑- วสฺส ฯ
     |๓๓๐.๗๘๐|   ยทตฺถิกํ ๒- พฺรหฺมจริยํ อจาริ ๓-
                          กปฺปายโน กิญฺจิสฺส ๔-  ตํ อโมฆํ
                          นิพฺพายิ โส อาทุ สอุปาทิเสโส ๕-
                          ยถา วิมุตฺโต อหุ ตํ สุโณม ฯ
     |๓๓๐.๗๘๑|   อจฺเฉจฺฉิ ตณฺหํ อิธ นามรูเป (ติ ภควา)
                          กณฺหสฺส โสตํ ทีฆรตฺตานุสยิตํ
                          อตาริ ชาตึ มรณํ อเสสํ
                          อิจฺจพฺรวี ภควา ปญฺจเสฏฺโฐ ฯ
     |๓๓๐.๗๘๒|   เอส สุตฺวา ปสีทามิ        วโจ เต อิสิสตฺตม
                          อโมฆํ กิร เม ปุฏฺฐํ         น มํ วญฺเจสิ พฺราหฺมโณ
                          ยถาวาที ตถาการี         อหุ พุทฺธสฺส สาวโก
                          อจฺฉิทา มจฺจุโน ชาลํ      ตํ ตํ มายาวิโน ทฬฺหํ ฯ
     |๓๓๐.๗๘๓|   อทฺทส ภควา อาทึ ๖-   อุปาทานสฺส กปฺปิโย
                          อจฺจคา วต กปฺปายโน   มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรนฺติ ฯ
                                     วงฺคีสสุตฺตํ ทฺวาทสมํ ฯ
                                                 ---------
@เชิงอรรถ:  ม. สุตํปวสฺส ฯ   ยุ. ยทตฺถิยํ ฯ   ม. อจรี ฯ   ม. ยุ. กจฺจิสฺส ฯ
@ ม. สปาทิเสโส ฯ  ม. อาทิ ฯ
                          สุตฺตนิปาเต ทุติยสฺส จูฬวคฺคสฺส
                          เตรสมํ สมฺมาปริพฺพาชนิยสุตฺตํ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๓๙๑-๓๙๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=25&item=330&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=25&item=330&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=25&item=330&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=25&item=330&items=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=330              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=29&A=3635              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=29&A=3635              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :