ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา
        สุตฺตนิปาเต จตุตฺถสฺส อฏฺกวคฺคสฺส จุทฺทสมํ ตุวฏกสุตฺตํ
     [๔๒๑]   |๔๒๑.๑๓๔๓| ๑๔ ปุจฺฉามิ ตํ อาทิจฺจพนฺธุํ
                          วิเวกํ สนฺติปทญฺจ มเหสึ
                          กถํ ทิสฺวา นิพฺพาติ ภิกฺขุ
                          อนุปาทิยาโน โลกสฺมึ กิญฺจิ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๔๔| มูลํ ปปญฺจสงฺขายา (ติ ภควา)
                          มนฺตา อสฺมีติ สพฺพมุปรุทฺเธ
                          ยา กาจิ ตณฺหา อชฺฌตฺตํ
                          ตาสํ วินยา สทา สโต สิกฺเข ฯ
     |๔๒๑.๑๓๔๕| ยํ กิญฺจิ ธมฺมํ อภิชญฺ๒-
                          อชฺฌตฺตํ อถ วาปิ พหิทฺธา
                          น เตน ถามํ กุพฺเพถ ๓-
@เชิงอรรถ:  โป. จ ฯ  โป. ธมฺมมภิชญฺา ฯ  โป. กุรุพฺเพถ ฯ
                          น หิ สา นิพฺพุติ สตํ วุตฺตา
     |๔๒๑.๑๓๔๖| เสยฺโย น เตน มญฺเยฺย
                          นีเจยฺโย อถ วาปิ สริกฺโข
                          ปุฏฺโ อเนกรูเปหิ
                          นาตุมานํ วิกปฺปยํ ติฏฺเ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๔๗| อชฺฌตฺตเมว อุปสเม
                          น อญฺโต ๑- ภิกฺขุ สนฺติเมเสยฺย
                          อชฺฌตฺตํ อุปสนฺตสฺส
                          นตฺถิ อตฺตา กุโต นิรตฺตํ วา ๒- ฯ
     |๔๒๑.๑๓๔๘| มชฺเฌ ยถา สมุทฺทสฺส
                          อูมิ โน ชายติ ิโต โหติ
                          เอวํ ิโต อเนชสฺส
                          อุสฺสทํ ภิกฺขุ น กเรยฺย กุหิญฺจิ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๔๙| อกิตฺตยิ วิวฏจกฺขุ
                          สกฺขิธมฺมํ ปริสฺสยวินยํ
                          ปฏิปทญฺจ วเทหิ ภทฺทนฺเต
                          ปาฏิโมกฺขํ อถ วาปิ สมาธึ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๐| จกฺขูหิ เนว โลลสฺส
                          คามกถาย อาวรเย โสตํ
                          รเส จ นานุคิชฺเฌยฺย
@เชิงอรรถ:  ยุ. นาญฺโต ฯ  โป. ว ฯ
                          น จ มมาเยถ กิญฺจิ โลกสฺมึ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๑| ผสฺเสน ยทา ผุฏฺสฺส
                          ปริเทวํ ภิกฺขุ น กเรยฺย
                          กุหิญฺจิ ภวญฺจ นาภิชปฺเปยฺย
                          เภรเวสุ จ น สมฺปเวเธยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๒| อนฺนานมโถ ปานานํ
                          ขาทนียานํ อโถปิ วตฺถานํ
                          ลทฺธา น สนฺนิธึ กยิรา
                          น จ ปริตฺตเส ตานิ อลภมาโน ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๓| ฌายี น ปาทโลลสฺส
                          วิรเม กุกฺกุจฺจา นปฺปมชฺเชยฺย
                          อถ วา อาสเนสุ สยเนสุ
                          อปฺปสทฺเทสุ ภิกฺขุ วิหเรยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๔| นิทฺทํ พหุลํ น กเรยฺย
                          ชาคริยํ ภเชยฺย อาตาปี
                          ตนฺทึ มายํ หสฺสํ ขิฑฺฑํ
                          เมถุนํ วิปฺปชเห สวิภูสํ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๕| อาถพฺพณํ สุปินํ ลกฺขณํ
                          โน วิทเห อโถปิ นกฺขตฺตํ
                          วิรุตญฺจ คพฺภกรณํ
                          ติกิจฺฉํ มามโก น เสเวยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๖| นินฺทาย นปฺปเวเธยฺย
                          น อุณฺณเมยฺย ปสํสิโต ภิกฺขุ
                          โลภํ สห มจฺฉริเยน
                          โกธํ เปสุณิยญฺจ ปนุเทยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๗| กยวิกฺกเย น ติฏฺเยฺย
                          อุปวาทํ ภิกฺขุ น กเรยฺย กุหิญฺจิ
                          คาเม จ นาภิสชฺเชยฺย
                          ลาภกมฺยา ชนํ น ลปเยยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๘| น จ กตฺถิตา สิยา ภิกฺขุ
                          น จ วาจํ ปยุตฺตํ ภาเสยฺย
                          ปาคพฺภิยํ น สิกฺเขยฺย
                          กถํ วิคาหิกํ น กเถยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๕๙| โมสวชฺเช น นิยฺเยถ
                          สมฺปชาโน สานิ น กยิรา
                          อถ ชีวิเตน ปญฺาย
                          สีลพฺพเตน นาญฺมติมญฺเ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๖๐| สุตฺวา รุสิโต พหุํ วาจํ
                          สมณานํ วา ปุถุวจนานํ
                          ผรุเสน นปฺปฏิวชฺชา
                          น หิ สนฺโต ปฏิเสนิกโรนฺติ ฯ
     |๔๒๑.๑๓๖๑| เอตญฺจ ธมฺมมญฺาย
                          วิจินํ ภิกฺขุ สทา สโต สิกฺเข
                          สนฺตีติ นิพฺพุตึ ตฺวา
                          สาสเน โคตมสฺส นปฺปมชฺเชยฺย ฯ
     |๔๒๑.๑๓๖๒| อภิภู หิ โส อนภิภูโต
                          สกฺขิธมฺมํ อนีติหมทสฺสี
                          ตสฺมา หิ ตสฺส ภควโต สาสเน
                          อปฺปมตฺโต สทา นมสฺสมนุสิกฺเขติ ภควาติ ฯ
                                      ตุวฏกสุตฺตํ จุทฺทสมํ ฯ
                                                -------------



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๕๑๓-๕๑๗. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=25&item=421&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=25&item=421&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=25&item=421&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=25&item=421&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=421              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=29&A=9116              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=29&A=9116              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :