บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับหลวง บาลีอักษรไทย PaliRoman |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑๒ อภิ. ป.(๖) ปจฺจนีย-อนุโลมปจฺจนีย-ปจฺจนียานุโลม
[๙๔] นอาสวญฺเจวนอาสววิปฺปยุตฺตญฺจ ธมฺมํ ปฏิจฺจ อาสโวเจวอาสวสมฺปยุตฺโตจ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯเนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๓๗๒. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=45&item=1786&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=45&item=1786&items=1&pagebreak=1&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=45&item=1786&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=45&item=1786&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=45&i=1786 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_45
|
บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]