บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๑๗.
วินยญฺจ สงฺคาเยยฺยาม อหํ อุปาลึ วินยํ ปุจฺเฉยฺยํ อานนฺทํ ธมฺมํ ปุจฺเฉยฺยนฺติ จ ฯ เอวํ ธมฺมวินยวเสน ทุวิธํ ฯ กถํ ปฐมมชฺฌิมปจฺฉิมวเสน ติวิธํ ฯ สพฺพเมว หีทํ ปฐมพุทฺธวจนํ มชฺฌิมพุทฺธวจนํ ปจฺฉิมพุทฺธวจนนฺติ ติปฺปเภทํ โหติ ฯ ตตฺถ อเนกชาติสํสารํ สนฺธาวิสฺสํ อนิพฺพิสํ คหการํ คเวสนฺโต ทุกฺขา ชาติ ปุนปฺปุนํ คหการก ทิฏฺโฐสิ ปุน เคหํ น กาหสิ สพฺพา เต ผาสุกา ภคฺคา คหกูฏํ วิสงฺขตํ วิสงฺขารคตํ จิตฺตํ ตณฺหานํ ขยมชฺฌคาติ ๑- อิทํ ปฐมพุทฺธวจนํ ฯ เกจิ ยทา หเว ปาตุภวนฺติ ธมฺมาติ ๒- ขนฺธเก อุทานคาถํ อาหุ ฯ เอสา ปน ปาฏิปททิวเส สพฺพญฺญุภาวปฺปตฺตสฺส โสมนสฺสมยญาเณ ปจฺจยาการํ ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส อุปฺปนฺนา อุทานคาถาติ เวทิตพฺพา ฯ ยํ ปน ปรินิพฺพานกาเล อภาสิ หนฺททานิ ภิกฺขเว อามนฺตยามิ โว วยธมฺมา สงฺขารา อปฺปมาเทน สมฺปาเทถาติ ๓- อิทํ ปจฺฉิมพุทฺธวจนํ ฯ อุภินฺนมนฺตเร ยํ วุตฺตเมตํ มชฺฌิมพุทฺธวจนํ ฯ เอวํ ปฐมมชฺฌิมปจฺฉิมวเสน ติวิธํ ฯ กถํ ปิฏกวเสน ติวิธํ ฯ สพฺพมฺปิ เหตํ วินยปิฏกํ สุตฺตนฺตปิฏกํ อภิธมฺมปิฏกนฺติ ติปฺปเภทเมว โหติ ฯ ตตฺถ ปฐมสงฺคีติยํ สงฺคีตญฺจ อนุสงฺคีตญฺจ สพฺพมฺปิ สโมธาเนตฺวา อุภยานิ ปาฏิโมกฺขานิ เทฺว วิภงฺคานิ ทฺวาวีสติกฺขนฺธกา โสฬส ปริวาราติ อิทํ วินยปิฏกํ @เชิงอรรถ: ๑. ขุ. ธ. ๒๕/๓๕. ๒. วิ. มหา. ๔/๔. ๓. ที. มหา. ๑๐/๑๘๐.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=17&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=337&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=337&modeTY=2&pagebreak=1#p17
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]