อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๑)
หน้าที่ ๒๘๒-๒๘๓.

หน้าที่ ๒๘๒.
เอเกนากาเรน ปญฺญายติ ตสฺมา ตํ ตถา ญาเปตุํ ตํ ปเภทํ
ปกาเสนฺโต ยาทิโสติอาทิมาห ฯ ตตฺถ ยาทิโสติ ลิงฺควเสน
ยาทิโส วา ตาทิโส วา โหตุ ทีโฆ วา รสฺโส วา กาโฬ วา
โอทาโต วา มงฺคุรจฺฉวิ วา กิโส วา ถูโล วาติ อตฺโถ ฯ
ยถายุตฺโตติ โยควเสน เยน วา เตน วา ยุตฺโต โหตุ
นวกมฺมยุตฺโต วา อุทฺเทสยุตฺโต วา วาสธุรยุตฺโต วาติ อตฺโถ ฯ
ยถาชจฺโจติ ชาติวเสน ยํชจฺโจ วา ตํ ชจฺโจ วา โหตุ ขตฺติโย
วา พฺราหฺมโณ วา เวสฺโส วา สูโท วาติ อตฺโถ ฯ ยถานาโมติ
นามวเสน ยถานาโม วา ตถานาโม วา โหตุ พุทฺธรกฺขิโต วา
ธมฺมรกฺขิโต วา สงฺฆรกฺขิโต วาติ อตฺโถ ฯ ยถาโคตฺโตติ
โคตฺตวเสน ยถาโคตฺโต วา ตถาโคตฺโต วา เยน วา เตน วา
โคตฺเตน โหตุ กจฺจาโน วา วาเสฏฺโฐ วา โกสิโย วาติ
อตฺโถ ฯ ยถาสีโลติ สีเลสุ ยถาสีโล วา ตถาสีโล วา โหตุ
นวกมฺมสีโล วา อุทฺเทสสีโล วา วาสธุรสีโล วาติ อตฺโถ ฯ
ยถาวิหารีติ วิหาเรสุปิ ยถาวิหารี วา ตถาวิหารี วา โหตุ
นวกมฺมวิหารี วา อุทฺเทสวิหารี วา วาสธุรวิหารี วาติ อตฺโถ ฯ
ยถาโคจโรติ โคจเรสุปิ ยถาโคจโร วา ตถาโคจโร วา โหตุ
นวกมฺมโคจโร วา อุทฺเทสโคจโร วา วาสธุรโคจโร วาติ อตฺโถ ฯ
เถโร วาติอาทีสุ จ วโยวุฑฺฒาทีสุ โย วา โส วา โหตุ
ปริปุณฺณทสวสฺสตาย เถโร วา อูนปญฺจวสฺสตาย นโว วา
อติเรกปญฺจวสฺสตาย มชฺฌิโม วาติ อตฺโถ ฯ อถโข สพฺโพว
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๘๓.
อิมสฺมึ อตฺเถ เอโส วุจฺจติ โย ปนาติ ฯ
     ภิกฺขุนิทฺเทเส ภิกฺขตีติ ภิกฺขโก ฯ ลภนฺโต วา อลภนฺโต
วา อริยาย ยาจนาย ยาจตีติ อตฺโถ ฯ พุทฺธาทีหิ อชฺฌูปคตํ
ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคตตฺตา ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโต นาม ฯ โย
หิ โกจิ อปฺปํ วา มหนฺตํ วา โภคกฺขนฺธํ ปหาย อคารสฺมา
อนคาริยํ ปพฺพชิโต โส กสิโครกฺขาทีหิ ชีวิตกปฺปนํ หิตฺวา
ลิงฺคสมฺปฏิจฺฉเนเนว ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ
ปรปฏิพทฺธชีวิกตฺตา วา วิหารมชฺเฌ กาชภตฺตํ ภุญฺชมาโนปิ ภิกฺขาจริยํ
อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ ปิณฺฑิยาโลปโภชนํ นิสฺสาย ปพฺพชฺชาย
อุสฺสาหชาตตฺตา วา ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ
อคฺฆผสฺสวณฺณเภเทน ภินฺนํ ปฏํ ธาเรตีติ ภินฺนปฏธโร ฯ ตตฺถ
สตฺถกจฺเฉทเนน อคฺฆเภโท เวทิตพฺโพ ฯ สหสฺสคฺฆนโกปิ หิ ปโฏ
สตฺถเกน ขณฺฑาขณฺฑิกํ ฉินฺโน ภินฺนคฺโฆ โหติ ปุริมคฺฆโต
อุปฑฺฒมฺปิ น อคฺฆติ ฯ สุตฺตสํสิพฺพเนน ผสฺสเภโท เวทิตพฺโพ ฯ
สุขสมฺผสฺโสปิ หิ ปโฏ สุตฺเตหิ สํสิพฺพิโต ภินฺนผสฺโส โหติ
ขรสมฺผสฺสตํ ปาปุณาติ ฯ สูจิมลาทีหิ วณฺณเภโท เวทิตพฺโพ ฯ
สุปริสุทฺโธปิ หิ ปโฏ สูจิกมฺมโต ปฏฺฐาย สูจิมเลน หตฺถเสทมลชลิกาหิ
อวสาเน รชนกปฺปกรเณหิ จ ภินฺนวณฺโณ โหติ ปกติวณฺณํ
วิชหติ ฯ เอวํ ตีหากาเรหิ ภินฺนํ ปฏํ ธารณโต ภินฺนปฏธโรติ
ภิกฺขุ ฯ คิหิวตฺถวิสภาคานํ กาสาวานํ วา ธารณมตฺเตเนว
ภินฺนปฏธโรติ ภิกฺขุ ฯ สมญฺญายาติ ปญฺญตฺติยา โวหาเรนาติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๒๘๒-๒๘๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=282&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=5928&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=5928&modeTY=2&pagebreak=1#p282