อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๒๔๙.

๕. ราหุโลวาทสุตฺตวณฺณนา [๔๑๖] เอวมฺเม สุตนฺติ ราหุโลวาทสุตฺตํ. ^๑- ตตฺถ วิมุตฺติปริปาจนียาติ วิมุตฺตึ ปริปาเจนฺตีติ วิมุตฺติปริปาจนียา. ธมฺมาติ ปณฺณรส ธมฺมา. เต สทฺธินฺทฺริยาทีนํ วิสุทฺธิการณวเสน เวทิตพฺพา. วุตฺตํ เหตํ:- "อสฺสทฺเธ ปุคฺคเล ปริวชฺชยโต สทฺเธ ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต ปสาทนีเย สุตฺตนฺเต ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ตีหากาเรหิ สทฺธินฺทฺริยํ วิสุชฺฌติ. กุสีเต ปุคฺคเล ปริวชฺชยโต อารทฺธวีริเย ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต สมฺมปฺปธาเน ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ตีหากาเรหิ วีริยินฺทฺริยํ วิสุชฺฌติ. มุฏฺฐสฺสติปุคฺคเล ปริวชฺชยโต อุปฏฺฐิตสฺสติ ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต สติปฏฺฐาเน ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ตีหากาเรหิ สตินฺทฺริยํ วิสุชฺฌติ. อสมาหิเต ปุคฺคเล ปริวชฺชยโต สมาหิเต ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต ฌานวิโมกฺเข ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ตีหากาเรหิ สมาธินฺทฺริยํ วิสุชฺฌติ. ทุปฺปญฺเญ ปุคฺคเล ปริวชฺชยโต ปญฺญวนฺเต ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต คมฺภีรญาณจริยํ ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ตีหากาเรหิ ปญฺญินฺทฺริยํ วิสุชฺฌติ. อิติ อิเม ปญฺจ ปุคฺคเล ปริวชฺชยโต ปญฺจ ปุคฺคเล เสวโต ภชโต ปยิรุปาสโต สุตฺตนฺตกฺขนฺเธ ปจฺจเวกฺขโต อิเมหิ ปณฺณรสหิ อากาเรหิ อิมานิ ปญฺจินฺทฺริยานิ วิสุชฺฌนฺตี"ติ. ^๒- อปเรปิ ปณฺณรสธมฺมา วิมุตฺติปริปาจนียา:- สทฺธาทีนิ ปญฺจิมานิ อินฺทฺริยานิ, อนิจฺจสญฺญา, อนิจฺเจ ทุกฺขสญฺญา, ทุกฺเข อนตฺตสญฺญา, ปหานสญฺญา, วิราคสญฺญาติ อิมา ปญฺจ นิพฺเพธภาคิยา สญฺญา, เมฆิยตฺเถรสฺส กถิตา กลฺยาณมิตฺตตาทโย ปญฺจธมฺมาติ. กาย ปน เวลาย ภควโต เอตทโหสีติ. ปจฺจูสสมเย โลกํ โวโลเกนฺตสฺส. [๔๑๙] อเนกานํ เทวตาสหสฺสานนฺติ ^๓- อายสฺมตา ราหุเลน ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต ปาทมูเล ปาลิตนาคราชกาเล ปตฺถนํ ปฏฺฐเปนฺเตน สทฺธึ ปตฺถนํ @เชิงอรรถ: ^๑ จูฬราหุโลวาทสุตฺตนฺติ ปาฬิยํ ^๒ ขุ. ปฏิ. ๓๑/๑๘๔/๒๑๔ @^๓ สี., ก. อเนกานิ เทวตาสหสฺสานีติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๒๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=249&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=6333&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=6333&modeTY=2&pagebreak=1#p249