ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๗๔.

      [๑๒๖] อชฺฌตฺติกพาหิรานีติ อชฺฌตฺติกานิ จ พาหิรานิ จ. เอตฺถ หิ
จกฺขุอาทีนิ อชฺฌตฺติกานิ ฉ, รูปาทีนิ พาหิรานิ ฉ. อิธาปิ ชานาติ ปสฺสตีติ
สห วิปสฺสนาย มคฺโค กถิโต.
      อิมสฺมึ สติ อิทนฺติอาทิ มหาตณฺหาสงฺขเย ๑- วิตฺถาริตเมว.
      [๑๒๗] อฏฺฐานนฺติ เหตุปฏิกฺเขโป. อนวกาโสติ ปจฺจยปฏิกฺเขโป.
อุภเยนาปิ การณเมว ปฏิกฺขิปติ. การณญฺหิ ตทายตฺตวุตฺติตาย อตฺตโน ผลสฺส
ฐานนฺติ จ อวกาโสติ จ วุจฺจติ. ยนฺติ เยน การเณน. ทิฏฺฐิสมฺปนฺโนติ
มคฺคทิฏฺฐิยา สมฺปนฺโน โสตาปนฺโน อริยสาวโก. กญฺจิ สงฺขารนฺติ จตุภูมเกสุ
สงฺขาเรสุ ๒- กญฺจิ เอกสงฺขารํ. ๓- นิจฺจโต อุปคจฺเฉยฺยาติ นิจฺโจติ คเณฺหยฺย.
เนตํ ฐานํ วิชฺชตีติ เอตํ การณํ นตฺถิ น อุปลพฺภติ. ยํ ปุถุชฺชโนติ เยน
การเณน ปุถุชฺชโน. ฐานเมตํ วิชฺชตีติ เอตํ การณํ อตฺถิ. สสฺสตทิฏฺฐิยา หิ
โส เตภูมเกสุ สงฺขาเรสุ กญฺจิ สงฺขารํ นิจฺจโต คเณฺหยฺยาติ อตฺโถ.
จตุตฺถภูมกสงฺขารา ปน เตชุสฺสทตฺตาทิวเสน ทิวสํ สนฺตตฺโต อโยคุโฬ วิย มกฺขิกานํ,
ทิฏฺฐิยา วา อญฺเญสํ วา อกุสลานํ อารมฺมณํ น โหนฺติ. อิมินา นเยน กญฺจิ
สงฺขารํ สุขโตติอาทีสุปิ อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
      สุขโต อุปคจฺเฉยฺยาติ "เอกนฺตสุขี *- อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณา"ติ ๔-
เอวํ อตฺตทิฏฺฐิวเสน สุขโต คาหํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. ทิฏฺฐิวิปฺปยุตฺตจิตฺเตน ปน
อริยสาวโก ปริฬาหาภิภูโต ปริฬาหวูปสมตฺถํ มตฺถหตฺถี ปริตฺตาสิโต ๕- วิย
โปกฺขรพฺราหฺมโณ ๖- วิย จ คูถํ กญฺจิ สงฺขารํ สุขโต อุปคจฺฉติ. อคฺควาเท ๗-
กสิณาทิปณฺณตฺติสงฺคหตฺถํ สงฺขารนฺติ อวตฺวา กญฺจิ ธมฺมนฺติ วุตฺตํ. อิธาปิ
อริยสาวกสฺส จตุภูมกวเสน เวทิตพฺโพ, ปุถุชฺชนสฺส เตภูมกวเสเนว. สพฺพวาเรสุ
วา ๘- อริยสาวกสฺสาปิ เตภูมกวเสเนว ปริจฺเฉโท วตฺตติ. ยญฺหิ ยํ ๙- ปุถุชฺชโน
@เชิงอรรถ:  ม. มู. ๑๒/๔๐๔/๓๖๑  ฉ.ม. สงฺขตสงฺขาเรสุ, อิ. สตฺตสงฺขาเรสุ, เอวมุปริปิ
@ ฉ.ม. เอกสงฺขารมฺปิ   *  ปาฬิ. สญฺญี, ม. อุ. ๑๔/๒๑/๑๘
@ สี. มตฺตหตฺถิ ปริตฺตาสิโต วิย, ฉ.ม. มตฺตหตฺถึ ปริตฺตาสิโต    ฉ.ม.
@โจกฺขพฺราหฺมโณ     ฉ.ม. อตฺตวาเร      ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ
@ ฉ.ม. ยํ ยญฺหิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๗๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=74&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=1880&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=1880&modeTY=2&pagebreak=1#p74


จบการแสดงผล หน้าที่ ๗๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]