อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๑๙.

๗. สุทฺธิกสุตฺตวณฺณนา [๑๙๓] สตฺตเม สุทฺธิกภารทฺวาโชติ อยํปิ ภารทฺวาโชว, สุทฺธิกปญฺหสฺส ปน ปุจฺฉิตตฺตา สงฺคีติกาเรหิ เอวํ วุตฺโต. สีลวาปิ ตโปกรนฺติ สีลสมฺปนฺโนปิ ตโปกมฺมํ กโรนฺโต. วิชฺชาจรณสมฺปนฺโนติ เอตฺถ วิชฺชาติ ตโย เวทา. จรณนฺติ โคตฺตจรณํ. โส สุชฺฌติ น อญฺา อิตรา ปชาติ โส เตวิชฺโช พฺราหฺมโณ สุชฺฌติ, อยํ ปน อาณมิตปชา ^๑- น สุชฺฌตีติ วทติ. พหุมฺปิ ปลปํ ชปฺปนฺติ พหุํปิ ปลปํ ชปฺปนฺโต, "พฺราหฺมโณว สุชฺฌตี"ติ เอวํ วจนสหสฺสํปิ ภณนฺโตติ อตฺโถ. อนฺโต กสมฺพูติ อนฺโต กิเลสปูติสภาเวน ปูติโก. สงฺกิลิฏฺโติ กิลิฏฺเหิ กายกมฺมาทีหิ สมนฺนาคโต. สตฺตมํ. ๘. อคฺคิกสุตฺตวณฺณนา [๑๙๔] อฏฺเม อคฺคิกภารทฺวาโชติ อยํปิ ภารทฺวาโช, อคฺคิปริจรณวเสน ปนสฺส สงฺคีติกาเรหิ เอตํ นามํ คหิตํ. สนฺนิหิโต โหตีติ สํโยชิโต โหติ. อฏฺาสีติ กสฺมา ตตฺถ อฏฺาสิ? ภควา กิร ปจฺจูสสมเย โลกํ โอโลเกนฺโต อิมํ พฺราหฺมณํ ทิสฺวา จินฺเตสิ "อยํ พฺราหฺมโณ เอวรูปํ อคฺคปายาสํ คเหตฺวา `มหาพฺรหฺมานํ โภเชมี'ติ ^๒- อคฺคิมฺหิ ฌาเปนฺโต อผลํ กโรติ อปายมคฺคํ โอกฺกมติ, อิมํ ลทฺธึ อวิสฺสชฺเชนฺโต อปายปูรโกว ภวิสฺสติ, คจฺฉามิสฺส ธมฺมเทสนาย มิจฺฉาทิฏฺึ ภินฺทิตฺวา ปพฺพาเชตฺวา จตฺตาโร มคฺเค เจว จตฺตาริ จ ผลานิ เทมี"ติ, ตสฺมา ปุพฺพณฺหสมเย ราชคหํ ปวิสิตฺวา ตตฺถ อฏฺาสิ. ตีหิ วิชฺชาหีติ ตีหิ เวเทหิ. ชาติมาติ ยาว สตฺตมา ปิตามหยุคา ปริสุทฺธาย ชาติยา สมนฺนาคโต. สุตวา พหูติ พหู นานปฺปกาเร คนฺเถ สุตวา. โสมํ ภุญฺเชยฺยาติ โส เต วิชฺโช พฺราหฺมโณ อิมํ ปายาสํ ภุญฺชิตุํ ยุตฺโต, ตุมฺหากํ ปเนส ปายาโส อยุตฺโตติ วทติ. เวทีติ ปุพฺเพนิวาสาเณน ชานิ ^๓- ปฏิวิชฺฌิ. สคฺคาปายนฺติ ทิพฺเพน จกฺขุนา สคฺคํปิ อปายํปิ ปสฺสติ. ชาติกฺขยนฺติ อรหตฺตํ. อภิญฺาโวสิโตติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. นามิกา ปชา, ม. อญฺาณมิคา ^๒ สี. โภเชสฺสามีติ, อิ. โภเชสฺสมีติ @^๓ สี. ชาตึ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๑๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=219&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=5681&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=5681&pagebreak=1#p219