อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๒๒๓-๒๒๔.

หน้าที่ ๒๒๓.
เอตฺตาวตา เถเรน ปพฺพชฺชาว ๑- ปริโสธิตา โหติ. อยํ เหตฺถ อธิปฺปาโย:- อาวุโส
ยสฺส น อุปชฺฌาโย ปญฺญายติ, น อาจริโย, กึ โส อนุปชฺฌาโย อนาจริโย
นฺหาปิตมุณฺฑโก สยํ คหิตกาสาโว "ติตฺถิยปกฺกนฺตโก"ติ สงฺขํ คโต เอวํ ติคาวุตํ
มคฺคํ ปจฺจุคฺคมนํ ลภติ, ตีหิ โอวาเทหิ ปพฺพชฺชํ วา อุปสมฺปทํ วา ลภติ,
กาเยน กายํ จีวรปริวตฺตนํ ลภติ ปสฺส ยาว ทุพฺภาสิตมฺปิ ๒- วจนํ ถุลฺลนนฺทาย
ภิกฺขุนิยาติ. เอวํ ปพฺพชฺชํ โสเธตฺวา อิทานิ ฉหิ อภิญฺญาหิ สีหนาทํ นทิตุํ
อหํ โข อาวุโสติ อาทิมาห. เสสํ ปุริมนเยเนว เวทิตพฺพํ.
                       ๑๒. ปรมฺมรณสุตฺตวณฺณนา
    [๑๕๕] ทฺวาทสเม ตถาคโตติ สตฺโต. น เหตํ อาวุโส อตฺถสญฺหิตนฺติ อาวุโส
เอตํ ทิฏฺฐิคตํ อตฺถสนฺนิสฺสิตํ น โหติ. นาทิพฺรหฺมจริยกนฺติ มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส
ปุพฺพภาคปฏิปทาปิ น โหติ. เอตญฺหิ อาวุโส อตฺถสญฺหิตนฺติ อาวุโส เอตํ
จตุสจฺจกมฺมฏฺฐานํ อตฺถสนฺนิสฺสิตํ. เอตํ อาทิพฺรหฺมจริยกนฺติ เอตํ
มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส อาทิ ปุพฺพภาคปฏิปทา. ทฺวาทสมํ.
                     ๑๓. สทฺธมฺมปฺปฏิรูปกสุตฺตวณฺณนา
    [๑๕๖] เตรสเม อญฺญาย สณฺฐหึสูติ อรหตฺเต ปติฏฺฐหึสุ. สทฺธมฺมปฏิรูปกนฺติ เทฺว
สทฺธมฺมปฏิรูปกานิ อธิคมสทฺธมฺมปฏิรูปกญฺจ ปริยตฺติสทฺธมฺมปฏิรูปกญฺจ. ตตฺถ:-
             "โอภาเส เจว ญาเณ จ   ปีติยา จ วิกมฺปติ
              ปสฺสทฺธิยา สุเข เจว     เยหิ จิตฺตํ ปเวธติ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. ปพฺพชฺชา จ      ๒ ฉ.ม. ปิ-สทฺโท น ทิสฺสติ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๒๔.
              อธิโมกฺเข จ ปคฺคาเห    อุปฏฺฐาเน จ กมฺปติ
              อุเปกฺขาวชฺชนา ๑- เจว  อุเปกฺขาย จ นิกนฺติยา.
              อิมานิ ทส ฐานานิ       ปญฺญา ยสฺส ปริจฺจิตา ๒-
              ธมฺมุทฺธจฺจกุสโล ๓- โหติ  น จ สมฺโมห คจฺฉตี"ติ. ๔-
อิทํ วิปสฺสนาญาณสฺส อุปกฺกิเลสชาตํ อธิคมสทฺธมฺมปฏิรูปกํ นาม. ติสฺโส
ปน สงฺคีติโย อนารุฬฺหํ ธาตุกถา อารมฺมณกถา อสุภกถา ญาณวตฺถุกถา
วิชฺชากรณฺฑโกติ อิเมหิ ปญฺจหิ กถาวตฺถูหิ ปริพาหิรํ คุฬฺหวินยํ  คุฬฺหเวสฺสนฺตรํ
คุฬฺหมโหสถํ ๕- วณฺณปิฏกํ องฺคุลิมาลปิฏกํ รฏฺฐปาลคชฺชิตํ อาฬวกคชฺชิตํ
เวทลฺลปิฏกนฺติ ๖- อพุทฺธวจนํ ปริยตฺตสทฺธมฺมปฏิรูปกํ นาม.
    ชาตรูปปฏิรูปกนฺติ สุวณฺณการสฺส ๗- วิทฺธํ อารกูฏมยํ สุวณฺณวณฺณํ
อาภรณชาตํ. ฉณกาเลสุ หิ มนุสฺสา "อาภรณภณฺฑกํ คณฺหิสฺสามา"ติ อาปณํ
คจฺฉนฺติ. อถ เน อาปณิกา เอวํ วทนฺติ "สเจ ตุเมฺห อาภรณตฺถิกา, อิมานิ คณฺหถ.
อิมานิ หิ ฆนานิ เจว วณฺณวนฺตานิ จ อปฺปคฺฆานิ จา"ติ. เต เตสํ สุตฺวา
"การณํ อิเม วทนฺติ, อิมานิ ปิลนฺธิตฺวา สกฺกา นกฺขตฺตํ กีฬิตุํ, โสภนฺติ เจว
อปฺปคฺฆานิ จา"ติ ตานิ คเหตฺวา คจฺฉนฺติ. สุวณฺณภณฺฑํ อวิกฺกิยมานํ นิทฺทหิตฺวา
ฐเปตพฺพํ โหติ. เอวํ ตํ ชาตรูปปฏิรูปเก อุปฺปนฺเน อนฺตรธายติ นาม.
    อถ สทฺธมฺมสฺส อนฺตรธานํ โหตีติ อธิคมสทฺธมฺมสฺส ปฏิปตฺติสทฺธมฺมสฺส
ปริยตฺติสทฺธมฺมสฺสาติ ติวิธสฺสาปิ สทฺธมฺมสฺส อนฺตรธานํ โหติ. ปฐมโพธิยํ หิ
ภิกฺขู ปฏิสมฺภิทปฺปตฺตา อเหสุํ. อถ กาเล คจฺฉนฺเต ปฏิสมฺภิทา ปาปุณิตุํ น
สกฺขึสุ, ฉฬภิญฺญา อเหสุํ. ตโต ฉ อภิญฺญา ปาปุณิตุํ อสกฺโกนฺตา ติสฺโส
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อุเปกฺขาวชฺชเน เจว      ๒ ฉ.ม. ปริจิตา  ๓ สี. ส ตตฺถ กุสโล
@๔ ขุ. ปฏิ. ๓๑/๕๔๓/๔๔๘ (สฺยา)   ๕ ฉ.ม. คุฬฺหมโหสธํ
@๖ ม.,ก. เวทลฺลปิฏกาทิ  ๗ สี. สุวณฺณรสวิทฺธํ, ฉ.ม. สุวณฺณรสวิธานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๒๓-๒๒๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=223&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=4984&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=4984&modeTY=2&pagebreak=1#p223