บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๓๔.
๔. จตุตฺถวคฺค ๑-๔. ภินฺทิสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๘๐-๑๘๓] จตุตฺถวคฺคสฺส ปฐมํ อุตฺตานเมว. ทุติยาทีสุ กุสลมูลนฺติ อโลภาทิติวิธกุสลธมฺโม. สุกฺโก ธมฺโมติ ตสฺเสว ปริยายเทสนา. อยํ ปเนตฺถ สงฺเขปตฺโถ:- ยสฺส กุสลมูลาทิสงฺขาตสฺส อนวชฺชธมฺมสฺส อสมุจฺฉินฺนตฺตา เทวทตฺโต สคฺเค วา นิพฺพตฺเตยฺย, มคฺคผลานิ วา อธิคจฺเฉยฺย, สฺวาสฺส สมุจฺเฉทมคมา สพฺพโส สมุจฺฉินฺโน วินฏฺโฐ. ปฐมาทีนิ. ๕. อจิรปกฺกนฺตสุตฺตวณฺณนา [๑๘๔] ปญฺจเม ปราภวายาติ อวุฑฺฒิยา วินาสาย. อสฺสตรีติ วฬวาย กุจฺฉิสฺมึ คทฺรภสฺส ชาตา. อตฺตวธาย คพฺภํ คณฺหาตีติ ตํ อสฺเสน สทฺธึ สมฺปโยเชนฺติ, สา คพฺภํ คณฺหิตฺวา กาเล สมฺปตฺเต วิชายิตุํ น สกฺโกติ, ปาเทหิ ภูมิยํ ปหรนฺตี ติฏฺฐติ, อถสฺสา จตฺตาโร ปาเท จตูสุ ขาณุเกสุ พนฺธิตฺวา กุจฺฉึ ผาเลตฺวา โปตํ ๑- นีหรนฺติ, สา ตตฺเถว มรติ. เตเนตํ วุตฺตํ. ปญฺจมํ. ๖. ปญฺจรถสตสุตฺตวณฺณนา [๑๘๕] ฉฏฺเฐ ภตฺตาภิหาโรติ อภิหริตพฺพํ ภตฺตํ. ตสฺส ปน ปมาณํ ทสฺเสตุํ ปญฺจ จ ถาลิปากตานีติ วุตฺตํ. ตตฺถ เอโก ถาลิปาโก ทสนฺนํ ปุริสานํ ภตฺตํ คณฺหาติ. นาสาย ปิตฺตํ ภินฺเทยฺยุนฺติ อจฺฉปิตฺตํ วา มจฺฉปิตฺตํ วาสฺส นาสปุเฏ ปกฺขิเปยฺยุํ. ฉฏฺฐํ. @เชิงอรรถ: ๑ สี. โปตกํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๓๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=234&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5212&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5212&modeTY=2&pagebreak=1#p234
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]