ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๔๙.

กุฏิกาย สมนฺตโต สมนฺตโต. เสเลยฺยกานีติ อญฺญมญฺญสฺส ปิฏฺฐึ คเหตฺวา
ลงฺฆิตฺวา อิโต จิโต จ จงฺกมนกีฬนานิ. ๑-
    มุณฺฑกาติอาทีสุ มุณฺเฑ มุณฺฑาติ สมเณ จ สมณาติ วตฺตุํ วฏฺเฏยฺย.
อิเม ปน หีเฬนฺตา "มุณฺฑสมณกา"ติ อาหํสุ. อิพฺภาติ คหปติกา. กณฺหาติ
กณฺหา, กาฬกาติ อตฺโถ. พนฺธุปาทาปจฺจาติ เอตฺถ พนฺธูติ พฺรหฺมา อธิปฺเปโต.
ตํ หิ พฺราหฺมณา ปิตามโหติ โวหรนฺติ. ปาทานํ อปจฺจา ปาทาปจฺจา, พฺรหฺมุโน
ปิฏฺฐิปาทโต ชาโตติ อธิปฺปาโย. เตสํ กิร อยํ ลทฺธิ "พฺราหฺมณา พฺรหฺมุโน
มุขโต นิกฺขนฺตา, ขตฺติยา อุรโต, เวสฺสา นาภิโต, สุทฺทา ชานุโต, สมณา
ปิฏฺฐิปาทโต"ติ. ภรตกานนฺติ กุฏุมฺพิกานํ. กุฏุมฺพิกา หิ ยสฺมา รฏฺฐํ ภรนฺติ,
ตสฺมา ภรตาติ วุจฺจนฺติ. อิเม ปน ปริภวํ กตฺวา วทมานา "ภรตกานนฺ"ติ
อาหํสุ.
    วิหารา นิกฺขมิตฺวาติ "รตฺติฏฺฐกาปริจฺฉนฺเน รชตปฏสนฺนิภสมวิปฺปกิณฺณวาลิเก
รมณีเย ปริเวเณ กฏฺฐกลาเป พนฺธิตฺวา ขิปมานา วาลิกํ อาลุเฬตฺวา
หตฺเถน หตฺถํ อาทาย ปณฺณกุฏึ ปริยายนฺตา `อิเม อิเมสํ ภรตกานํ สกฺกตา,
อิเม อิเมสํ ภรตกานํ สกฺกตา'ติ ปุนปฺปุนํ วิรวนฺตา อติวิย อิเม มาณวกา
กีฬกีฬํ กโรนฺติ, วิหาเร ภิกฺขูนํ อตฺถิภาวมฺปิ น ชานนฺติ, ทสฺเสสฺสามิ เนสํ
ภิกฺขูนํ อตฺถิภาวนฺ"ติ จินฺเตตฺวา ปณฺณกุฏิโต นิกฺขมิ.
    สีลุตฺตมา ปุพฺพตรา อเหสุนฺติ คุณวนฺตานํ คุเณ กถิเต นิคฺคุณานํ คุณาภาโว
ปากโฏว ภวิสฺสตีติ โปราณกพฺราหฺมณานํ คุเณ กเถนฺโต เอวมาห. ตตฺถ
สีลุตฺตมาติ สีลเชฏฺฐกา. สีลํ หิ เตสํ อุตฺตมํ, น ชาติโคตฺตํ. เย ปุราณํ สรนฺตีติ
เย โปราณกํ พฺราหฺมณธมฺมํ สรนฺติ. อภิภุยฺย โกธนฺติ โกธํ อภิภวิตฺวา เตสํ
@เชิงอรรถ:  ก. ตาปนกีฬนานิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=49&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=1044&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=1044&modeTY=2&pagebreak=1#p49


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]