บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓) หน้าที่ ๕๒.
๒. ขณสุตฺตวณฺณนา [๑๓๕] ทุติเย ฉผสฺสายตนิกา นามาติ วิสุํ ฉผสฺสายตนิกา นาม นิรโย นตฺถิ. สพฺเพสุปีติ หิ เอกตฺตึสมหานิรเยสุ ฉทฺวารผสฺสายนปญฺญตฺติ ๑- โหติเยว. อิทํ ปน อวีจิมหานิรยํ สนฺธาย วุตฺตํ. สคฺคาติ อิธาปิ ตาวตึสปุรเมว อธิปฺเปตํ. กามาวจรเทวโลเก ปน เอตสฺมิมฺปิ ฉผสฺสายตนปญฺญตฺติยา ๒- อภาโว นาม นตฺถิ. อิมินา กึ ทีเปติ? นิรเย เอกนฺตทุกฺขสมปฺปิตภาเวน เทวโลเก จ เอกนฺตสุขสมปฺปิตตฺตา เอกนฺตขิฑฺฑารติวเสน อุปฺปนฺนปมาเทน มคฺคพฺรหฺมจริยวาสํ วสิตุํ น สกฺกา. มนุสฺสโลโก ปน โวกิณฺณสุขทุกฺโข, อิเธว อปาโยปิ สคฺโคปิ ปญฺญายติ. อยํ มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส กมฺมภูมิ นาม, สา ตุเมฺหหิ ลทฺธา. ตสฺมา เย โว อิเม มานุสฺสกา ขนฺธา ลทฺธา, เต โว ลาภา. ยํ จ โว อิทํ มนุสฺสตฺตํ ลทฺธํ, ปฏิลทฺโธ โว พฺรหฺมจริยวาสสฺส ขโณ สมโยติ. วุตฺตมฺปิ เจตํ ๓- โปราเณหิ:- "อยํ กมฺมภูมิ อิธ มคฺคภาวนา ฐานานิ สํเวชนิยา พหู อิธ สํเวคสํโยชนิเยสุ ๔- วตฺถุสุ สํเวคชาโตว ปยุญฺช ๕- โยนิโส"ติ. ๓. ปฐมรูปารามสุตฺตวณฺณนา [๑๓๖] ตติเย รูปสมฺมุทิตาติ รูเป สมฺมุทิตา ปโมทิตา. ทุกฺขาติ ทุกฺขิตา. สุโขติ นิพฺพานสุเขน สุขิโต. เกวลาติ สกลา. ยาวตตฺถีติ วุจฺจตีติ ยตฺตกา @เชิงอรรถ: ๑ ก.....ผสฺสปฏิวิญฺญตฺติ @๒ สี.,ก. ฉผสฺสายตเน สติ วิญฺญตฺติยา ๓ ฉ.ม. เหตํ @๔ ก. สํเวคสํโยชนิเยสุ ๕ ม. ปยุชฺชเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๕๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=52&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=1111&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=1111&modeTY=2&pagebreak=1#p52
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]