อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๒๘๔-๒๘๕.

หน้าที่ ๒๘๔.
อฏฺปริสปวึ อุปฺปีเฬตฺวา สเทวเก โลเก เกนจิ ปจฺจตฺถิเกน ปจฺจามิตฺเตน
อกมฺปิโย อจลฏฺาเนน ติฏฺติ. เอวํ ติฏฺมาโน จ ๑- ตํ อาสภณฺานํ ปฏิชานาติ
อุปคจฺฉติ น ปจฺจกฺขาติ, อตฺตนิ อาโรเปติ. เตน วุตฺตํ "อาสภณฺานํ ปฏิชานาตี"ติ.
     ปริสาสูติ อฏฺสุ ปริสาสุ. สีหนาทํ นทตีติ เสฏฺนาทํ สีหนาทํ ๒- นทติ,
สีหนาทสทิสํ วา นาทํ นทติ. อยมตฺโถ สีหนาทสุตฺเตน ทสฺเสตพฺโพ. ยถาปิ ๓-
สีโห สหนโต จ หนนโต จ สีโหติ วุจฺจติ, เอวํ ตถาคโต  โลกธมฺมานํ สหนโต
ปรปฺปวาทานญฺจ หนนโต สีโหติ วุจฺจติ. เอวํ วุตฺตสฺส สีหสฺส นาทํ สีหนาทํ.
ตตฺถ ยถา หิ ๔- สีโห สีหพเลน สมนฺนาคโต สพฺพตฺถ วิสารโท วิคตโลมหํโส
สีหนาทํ นทติ, เอวํ ตถาคตสีโหปิ ตถาคตพเลหิ สมนฺนาคโต อฏฺสุ ปริสาสุ
วิสารโท วิคตโลมหํโส "อิติ รูปนฺ"ติอาทินา นเยน นานาวิธเทสนาวิลาสสมฺปนฺนํ
สีหนาทํ นทติ. เตน วุตฺตํ "ปริสาสุ สีหนาทํ นทตี"ติ.
     พฺรหฺมจกฺกํ ปวตฺเตตีติ เอตฺถ พฺรหฺมนฺติ เสฏฺ อุตฺตมํ วิสุทฺธํ. จกฺกสทฺโท
ปนายํ:-
              สมฺปตฺติยํ ลกฺขเณ จ       รถงฺเค อิริยาปเถ
              ทาเน รตนธมฺมูร-        จกฺกาทีสุ จ ทิสฺสติ
              ธมฺมจกฺเก อิธ มโต       ตญฺจ เทฺวธา วิภาวเย.
     "จตฺตาริมานิ ภิกฺขเว จกฺกานิ, เยหิ สมนฺนาคตานํ เทวมนุสฺสานนฺ"ติอาทีสุ ๕-
หิ อยํ สมฺปตฺติยํ ทิสฺสติ. "ปาทตเลสุ จกฺกานิ ชาตานี"ติ ๖- เอตฺถ ลกฺขเณ.
"จกฺกํว วหโต ปทนฺ"ติ ๗- เอตฺถ รถงฺเค. "จตุจกฺกํ นวทฺวารนฺ"ติ ๘- เอตฺถ อิริยา-
ปเถ. "ททํ ภุญฺช จ มา จ ๙- ปมาโท, จกฺกํ วตฺตย สพฺพปาณีนนฺ"ติ ๑๐- เอตฺถ ทาเน.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ. ติฏฺมาโนว   ๒ ฉ.ม. อภีตนาทํ  ๓ ฉ.ม. ยถา วา  ๔ ฉ. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ
@๕ องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๓๑/๓๗ จกฺกสุตฺต   ๖ ที.มหา. ๑๐/๓๕/๑๕ ทฺวตฺตึสมหาปุริสลกฺขณ
@๗ ขุ.ธ. ๒๕/๑/๑๕ จกฺขุปาลตฺเถรวตฺถุ   ๘ สํ.ส. ๑๕/๒๙/๑๘ จตุจกฺกสุตฺต
@๙ ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ    ๑๐ ขุ.ชา. ๒๗/๑๑๑๐/๒๓๔ คนฺธารวคฺค (สฺยา)
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๘๕.
"ทิพฺพํ จกฺกรตนํ ปาตุรโหสี"ติ ๑- เอตฺถ รตนจกฺเก. "มยา ปวตฺติตํ จกฺกนฺ"ติ ๒-
เอตฺถ ธมฺมจกฺเก. "อิจฺฉาหตสฺส โปสสฺส, จกฺกํ ภมติ มตฺถเก"ติ ๓- เอตฺถ อุรจกฺเก.
"ขุรปริยนฺเตน เจปิ จกฺเกนา"ติ ๔- เอตฺถ ปหรณจกฺเก. "อสนิวิจกฺกนฺ"ติ ๕- เอตฺถ
อสนิมณฺฑเล. อิธ ปนายํ ธมฺมจกฺเก มโต.
     ตํ ปเนตํ ธมฺมจกฺกํ ทุวิธํ โหติ ปฏิเวธาณญฺจ เทสนาาณญฺจ. ตตฺถ
ปญฺาปภาวิตํ อตฺตโน อริยผลาวหํ ปฏิเวธาณํ, กรุณาปภาวิตํ สาวกานํ
อริยผลาวหํ เทสนาาณํ. ตตฺถ ปฏิเวธาณํ อุปฺปชฺชมานํ อุปฺปนฺนนฺติ ทุวิธํ.
ตญฺหิ อภินิกฺขมนโต ยาว อรหตฺตมคฺคา อุปฺปชฺชมานํ, ผลกฺขเณ อุปฺปนฺนนฺนาม.
ตุสิตภวนโต วา ยาว มหาโพธิปลฺลงฺเก อรหตฺตมคฺคา ๖- อุปฺปชฺชมานํ, ผลกฺขเณ
อุปฺปนฺนนฺนาม. ทีปงฺกรโต ปฏฺาย วา ยาว โพธิปลฺลงฺเก อรหตฺตมคฺคา
อุปฺปชฺชมานํ, ผลกฺขเณ อุปฺปนฺนนฺนาม. เทสนาาณํปิ ปวตฺตมานํ ปวตฺตนฺติ
ทุวิธํ. ตญฺหิ ยาว อญฺาโกณฺฑญฺสฺส ๗- โสตาปตฺติมคฺคา ปวตฺตมานํ, ผลกฺขเณ
ปวตฺตํ นาม. เตสุ ปฏิเวธาณํ โลกุตฺตรํ, เทสนาาณํ โลกิยํ. อุภยํปิ ปเนตํ
อญฺเหิ อสาธารณํ, พุทฺธานํเยว โอรสํ าณํ.
     สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส เต ปฏิชานโตติ "อหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ, สพฺเพ ธมฺมา
มยา อภิสมฺพุทฺธา"ติ เอวํ ปฏิชานโต. ๘- อนภิสมฺพุทฺธาติ ๙- อิเม นาม ธมฺมา
ตยา อนภิสมฺพุทฺธา. ตตฺร วตาติ เตสุ "อนภิสมฺพุทฺธา"ติ เอวํ ทสฺสิตธมฺเมสุ.
สหธมฺเมนาติ สเหตุนา สการเณน วจเนน. นิมิตฺตเมตนฺติ เอตฺถ ปุคฺคโลปิ
ธมฺโมปิ นิมิตฺตนฺติ อธิปฺเปโต. ตํ ปุคฺคลํ น ปสฺสามิ, โย มํ ปฏิโจเทสฺสติ.
ตํ ธมฺมํ น ปสฺสามิ, สนฺทสฺเสตฺวา ๑๐- "อยํ นาม ธมฺโม ตยา อนภิสมฺพุทฺโธ"ติ
@เชิงอรรถ: ๑ ที.ม. ๑๐/๒๓/๑๕๐ จกฺกรตน, ม.อุ. ๑๔/๒๕๖/๒๒๓ พาลปณฺฑิตสุตฺต
@๒ ขุ.สุ. ๒๕/๕๖๓/๔๔๘ เสลสุตฺต  ๓ ขุ.ชา. ๒๗/๑๐๔,๗๙๖/๓๔,๑๘๐
@มิตฺตวินฺทุกชาตก (สฺยา)     ๔ ที.สี. ๙/๑๑๖/๕๒ ปูรณกสฺสปวาท
@๕ ที.ปา. ๑๑/๖๑/๓๖ อุทุมฺพริกสุตฺต, สํ.นิ. ๑๖/๑๖๒/๒๑๙ อสนิสุตฺต
@๖ ม. อรหตฺตุปฺปตฺติ  ๗ ฉ.ม. อญฺาสิโกณฺฑญฺสฺส    ๘ ฉ.ม. ปฏิชานโต ตว
@๙ ก. น จ อภิสมฺพุทฺธาติ   ๑๐ ฉ.ม. ยํ ทสฺเสตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๘๔-๒๘๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=284&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6562&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6562&pagebreak=1#p284