อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐.

วุจฺจติ. นิรโยติ สโหกาสกา ขนฺธา. ติรจฺฉานโยนิยํ ขนฺธาว ลพฺภนฺติ. สตฺตมฏฺเม อุตฺตานเมวาติ. ^๑- [๓๐] นวเม ปฏิคฺคาหาติ ปฏิคฺคหิตา, ^๒- ทุสฺสีลํ ปุคฺคลํ เทฺว านานิ ปฏิคฺคณฺหนฺตีติ อตฺโถ. [๓๑] ทสเม อตฺถวเสติ การณานิ. อรญฺวนปฏฺานีติ อรญฺานิ จ วนปฏฺานิ จ. ตตฺถ กิญฺจาปิ อภิธมฺเม นิปฺปริยาเยน "นิกฺขมิตฺวา พหิอินฺทขีลา, สพฺพเมตํ อรญฺนฺ"ติ ^๓- วุตฺตํ. ตถาปิ ยํ ตํ "ปญฺจธนุสติกํ ปจฺฉิมนฺ"ติ ^๔- อารญฺิกงฺคนิปฺผาทนเสนาสนํ วุตฺตํ, ตเทว อธิปฺเปตนฺติ เวทิตพฺพํ. วนปตฺถนฺติ คามนฺตํ อติกฺกมิตฺวา มนุสฺสานํ อนูปจารฏฺานํ, ยตฺถ น กสียติ น วปียติ. ปนฺตานีติ ปริยนฺตานิ อติทูรานิ. ทิฏฺธมฺมสุขวิหารนฺติ โลกิยโลกุตฺตรํ ^๕- ผาสุวิหารํ. ปจฺฉิมญฺจ ชนตํ อนุกมฺปมาโนติ ปจฺฉิเม มม สาวเก อนุกมฺปนฺโต. [๓๒] เอกาทสเม วิชฺชาภาคิยาติ วิชฺชาโกฏฺาสิกา. สมโถติ จิตฺเตกคฺคตา. วิปสฺสนาติ สงฺขารปริคฺคาหกาณํ. กิมตฺถมนุโภตีติ ^๖- กตมํ อตฺถํ อาราเธติ สมฺปาเทติ ปริปูเรติ. จิตฺตํ ภาวียตีติ มคฺคจิตฺตํ ภาวียติ พฺรูหียติ วฑฺฒียติ. โย ราโค, โส ปหียตีติ โย รชฺชนกวเสน ราโค, โส ปหียติ. ราโค หิ มคฺคจิตฺตสฺส ปจฺจนีโก, มคฺคจิตฺตํ ราคสฺส จ. ราคกฺขเณ มคฺคจิตฺตํ นตฺถิ, มคฺคจิตฺตกฺขเณ ราโค นตฺถิ. ยทา ปน ราโค อุปฺปชฺชติ, ตทา มคฺคจิตฺตสฺส อุปฺปตฺตึ นิวาเรติ, ปทํ ปจฺฉินฺทติ. ยถา ปน มคฺคจิตฺตํ อุปฺปชฺชติ, ตทา ราคํ สมูลกํ อุพฺพฏฺเฏตฺวา สมุคฺฆาเตนฺตเมว อุปฺปชฺชติ. เตน วุตฺตํ "ราโค ปหียตี"ติ. วิปสฺสนา ภิกฺขเว ภาวิตาติ วิปสฺสนาาณํ พฺรูหิตํ วฑฺฒิตํ. ปญฺา ภาวียตีติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สตฺตมฏฺมานิ อุตฺตานตฺถาเนว ^๒ ฉ.ม.,อิ. ปฏิคฺคาหกา @^๓ อภิ. วิ. ๓๕/๕๒๙/๓๐๒ ฌานวิภงฺค ^๔ วิ. มหาวิ. ๒/๖๕๔/๙๗ สาสงฺกสิกฺขาปท @^๕ ม. โลกุตฺตรํ ^๖ ฉ.ม. กมตฺถมนุโภตีติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=30&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=668&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=668&pagebreak=1#p30