อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๘๙.

ธมฺมิกํ รกฺขาวรณคุตฺตินฺติ โลกิยโลกุตฺตรธมฺมทายิกรกฺขญฺจ อาวรณญฺจ คุตฺติญฺจ.
สํวิทหตีติ ฐเปติ ปญฺญเปตีติ. เอวรูปนฺติ ติวิธํ กายทุจฺจริตํ น เสวิตพฺพํ,
สุจริตํ เสวิตพฺพนฺติ เอวํ สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. สํวิทหิตฺวาติ ฐเปตฺวา
กเถตฺวา. ธมฺเมเนว อนุตฺตรํ ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตตีติ นว โลกุตฺตรธมฺเมเนว อสทิสํ
ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตติ. ตํ โหติ จกฺกํ อปฺปฏิวตฺติยนฺติ ตํ เอวํ ปวตฺติตํ ธมฺมจกฺกํ
เอเตสุ สมณาทีสุ เอเกนาปิ ปฏิวตฺเตตุ ํ ปฏิพาหิตุ ํ น สกฺกา. เสสํ สพฺพตฺถ
อุตฺตานเมวาติ.
                        ๕. สเจตนสุตฺตวณฺณนา
      [๑๕] ปญฺจเม อิสิปตเนติ พุทฺธปจฺเจกพุทฺธสงฺขาตานํ อิสีนํ
ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนตฺถาย เจว อุโปสถกรณตฺถาย จ อาคนฺตฺวา ปตเน, สนฺนิปาตฏฺฐาเนติ
อตฺโถ. ปทเนติปิ ปาโฐ, อยเมวตฺโถ. มิคทาเยติ มิคานํ อภยตฺถาย ทินฺเน. ฉหิ
มาเสหิ ฉารตฺตูเนหีติ โส กิร รญฺญา อาณตฺตทิวเสเยว สพฺพูปกรณานิ สชฺเชตฺวา
อนฺเตวาสิเกหิ สทฺธึ อรญฺญํ ปวิสิตฺวา คามทฺวารคามชฺฌเทวกุลสุสานาทีสุ ฐิตรุกฺเข
เจว ฌามปติตสุกฺขรุกฺเข จ วิวชฺเชตฺวา สมฺปนฺนปฺปเทเส ฐิเต สพฺพโทสวิวชฺชิเต
นาภิอรเนมีนํ อนุรูเป รุกฺเข คเหตฺวา ตํ จกฺกํ อกาสิ. ตสฺส รุกฺเข วิจินิตฺวา
คณฺหนฺตสฺส เจว กโรนฺตสฺส จ เอตฺตกา กาลา วีติวตฺตา. เตน วุตฺตํ "ฉหิ
มาเสหิ ฉารตฺตูเนหี"ติ. นานากรณนฺติ นานตฺตํ. เนสนฺติ น เอสํ. อตฺเถสนฺติ
อตฺถิ เอสํ. อภิสงฺขารสฺส คตีติ ปโยคสฺส คมนํ. จิงฺคุลายิตฺวาติ ปริพฺภมิตฺวา.
อกฺขาหตํ มญฺเญติ อกฺเข ปเวเสตฺวา ฐปิตมิว มญฺญามิ. ๑-
      สโทสาติ สคณฺฑา อุณฺณโตณตฏฺฐานยุตฺตา. สกสาวาติ ปูติสาเรน เจว
เผคฺคุนา จ ยุตฺตา. กายวงฺกาติอาทีนิ กายทุจฺจริตาทีนํ นามานิ. เอวํ ปปติตาติ
เอวํ คุณปตเนน ปติตา. เอวํ ปติฏฺฐิตาติ เอวํ คุเณหิ ปติฏฺฐิตา. ตตฺถ
โลกิยมหาชนา ปปติตา นาม, โสตาปนฺนาทโย ปติฏฺฐิตา นาม. เตสุปิ ปุริมา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๘๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=89&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1972&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1972&modeTY=2&pagebreak=1#p89