ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๑๘๒-๑๘๓.

หน้าที่ ๑๘๒.

ปญฺจกนเย ปน ปริตฺตมชฺฌิมปณีตสฺส จตุตฺถชฺฌานสฺส วเสน โสฬสทฺวตฺตึส- จตุสฏฺฐิกปฺปายุกา ปริตฺตปฺปมาณสุภกิณฺหา นาม หุตฺวา นิพฺพตฺตนฺติ. อิติ สพฺเพปิ เต เอกตฺตกายา เจว จตุตฺถชฺฌานสญฺญาย เอกตฺตสญฺญิโน จาติ เวทิตพฺพา. เวหปฺผลาปิ จตุตฺถวิญฺญาณฏฺฐิติเมว ภชนฺติ. อสญฺญีสตฺตา วิญฺญาณาภาวา เอตฺถ สงฺคหํ น คจฺฉนฺติ, สตฺตาวาเสสุ คจฺฉนฺติ. สุทฺธาวาสา วิวฏฺฏปกฺเข ฐิตา น สพฺพกาลิกา, กปฺปสตสหสฺสํปิ อสงฺเขฺยยฺยํปิ พุทฺธสุญฺเญ โลเก น อุปฺปชฺชนฺติ. โสฬสกปฺปสหสฺสพฺภนฺตเร พุทฺเธสุ อุปฺปนฺเนสุเยว อุปฺปชฺชนฺติ. ธมฺมจกฺกปฺปวตฺติสฺส ภควโต ขนฺธาวารสทิสา ๑- โหนฺติ. ตสฺมา เนว วิญฺญาณฏฺฐิตึ น สตฺตาวาสํ ภชนฺติ. มหาสิวตฺเถโร ปน "น โข ปน โส สาริปุตฺต อาวาโส ๒- สุลภรูโป, โส มยา อนาวุฏฺฐปุพฺโพ อิมินา ทีเฆน อทฺธุนา อญฺญตฺร สุทฺธาวาเสหิ เทเวหี"ติ ๓- อิมินา สุตฺเตน สุทฺธาวาสาปิ จตุตฺถ- วิญฺญาณฏฺฐิติญฺจ จตุตฺถสตฺตาวาสญฺจ ภชนฺตีติ วทติ, ตํ อปฺปฏิพาหิยตฺตา สุตฺตสฺส อนุญฺญาตํ. เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ ยเถว สญฺญาย, เอวํ วิญฺญาณสฺสาปิ สุขุมตฺตา เนว วิญฺญาณํ นาวิญฺญาณํ. ตสฺมา วิญฺญาณฏฺฐิตีสุ น วุตฺตํ. ทุติเย สมาธิ- ปริกฺขาราติ มคฺคสมาธิสฺส สมฺภารา. ๓. ปฐมอคฺคิสุตฺตวณฺณนา [๔๖] ตติเย สพฺเพปิ ราคาทโย อนุทหนฏฺเฐน อคฺคี. อาหุเนยฺยคฺคีติอาทีสุ ปเนตฺถ อาหุนํ วุจฺจติ สกฺกาโร, อาหุนํ อรหนฺตีติ อาหุเนยฺยา. มาตาปิตโร หิ ปุตฺตานํ พหูปการตาย อาหุนํ อรหนฺติ, เตสุ วิปฺปฏิปชฺชมานา ปุตฺตา นิรยาทีสุ นิพฺพตฺตนฺติ. ตสฺมา กิญฺจาปิ มาตาปิตโร น อนุทหนฺติ, อนุทหนสฺส ปน ปจฺจยา @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ขนฺธาวารฏฺฐานสทิสา สี.,ก. สตฺตาวาโส @ ม.มู. ๑๒/๑๖๐/๑๒๔ มหาสีหนาทสุตฺต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๓.

โหนฺติ. อิติ อนุทหนฏฺเฐเนว อาหุเนยฺยคฺคีติ วุจฺจนฺติ. คหปตีติ ปน เคหสามิโก วุจฺจติ, โส หิ ๑- มาตุคามสฺส สยนวตฺถาลงฺการาทิอนุปฺปทาเนน พหูปกาโร. ตํ อติจรนฺโต มาตุคาโม นิรยาทีสุ นิพฺพตฺตติ. ตสฺมา โสปิ ปุริมนเยเนว อนุทหนฏฺเฐน คหปตคฺคีติ วุตฺโต. ทกฺขิเณยฺยคฺคีติ เอตฺถ ปน ทกฺขิณาติ จตฺตาโร ปจฺจยา, ภิกฺขุสํโฆ ทกฺขิเณยฺโย โหติ. โส หิ คิหีนํ ตีสุ สรเณสุ ปญฺจสุ สีเลสุ ทสสุ สีเลสุ มาตาปิตุปฏฺฐาเน ธมฺมิกสมณพฺราหฺมณุปฏฺฐาเนติ เอวมาทีสุ กลฺยาณธมฺเมสุ นิโยชเนน พหูปกาโร. ตสฺมึ มิจฺฉาปฏิปนฺนา คิหี ภิกฺขุสํฆํ อกฺโกสิตฺวา ปริภาสิตฺวา นิรยาทีสุ นิพฺพตฺตนฺติ. ตสฺมา โสปิ ปุริมนเยเนว อนุทหนฏฺเฐน ทกฺขิเณยฺยคฺคีติ วุตฺโต. กฏฺฐโต นิพฺพตฺโต ปากติโกว อคฺคิ กฏฺฐคฺคิ นาม. ๔. ทุติยอคฺคิสุตฺตวณฺณนา [๔๗] จตุตฺเถ อุคฺคตสรีรสฺสาติ โส กิร พฺราหฺมณมหาสาโล อตฺต- ภาเวนปิ โภเคหิปิ อุคฺคโต สารปฺปตฺโต อโหสิ, ตสฺมา อุคฺคตสรีโรเตฺวว ปญฺญายิตฺถ. อุปกฺขโฏติ ๒- ปจฺจุปฏฺฐิโต. ถูณูปนีตานีติ ยูปสงฺขาตํ ถูณํ อุปนีตานิ. ยญฺญตฺถายาติ วธิตฺวา ยชนตฺถาย. อุปสงฺกมีติ โส กิร สพฺพนฺตํ ยญฺญสมฺภารํ สชฺเชตฺวา จินฺเตสิ "สมโณ กิร โคตโม มหาปญฺโญ, กึ นุ โข เม ยญฺญสฺส วณฺณํ กเถสฺสติ อุทาหุ อวณฺณํ, ปุจฺฉิตฺวา ชานิสฺสามี"ติ อิมินา การเณน เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ. อคฺคิสฺส อาทานนฺติ ๓- ยญฺญสฺส ยชนตฺถาย นวสฺส มงฺคลคฺคิโน อาทิยนํ. สพฺเพน สพฺพนฺติ สพฺเพน สุเตน สพฺพํ สุตํ สเมติ สํสนฺทติ, เอกสทิสํ โหตีติ ทสฺเสติ. สตฺถานีติ วิหึสนฏฺเฐน สตฺถานิ วิยาติ สตฺถานิ. สยํ ปฐมํ สมารภตีติ ๔- อตฺตนาว ปฐมตรํ อารภติ. หญฺญนฺตูติ หนนฺตุ. ๕- @เชิงอรรถ: ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ สี. อุปกฏฺโฐติ ก. อาธานนฺติ @ ฉ.ม. สมารมฺภตีติ ฉ.ม. หนฺตุนฺติ หนิตุํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๘๒-๑๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=182&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4050&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4050&modeTY=2&pagebreak=1#p182


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๒-๑๘๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]