ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๕.

หน้าที่ ๑๘๔.

ปริหาตพฺพาติ ๑- ปริหริตพฺพา. อิโต หยนฺติ อิโต ๒- หิ มาตาปิติโต อยํ. อาหุโตติ อาคโต. สมฺภูโตติ อุปฺปนฺโน. อยํ วุจฺจติ พฺราหฺมณ คหปตคฺคีติ อยํ ปุตฺตทาราทิคโณ ยสฺมา คหปติ วิย เคหสามิโก วิย หุตฺวา อคฺคติ วิจรติ, ตสฺมา คหปตคฺคีติ วุจฺจติ. อตฺตานนฺติ จิตฺตํ. ทเมนฺตีติ อินฺทฺริยทมเนน ทเมนฺติ. สเมนฺตีติ ราคาทิสมเนน สเมนฺติ. เตสญฺเญว ปรินิพฺพาปเนน ปรินิพฺพาเปนฺติ. นิกฺขิปิตพฺโพติ ยถา น วินสฺสติ, เอวํ ฐเปตพฺโพ. อุปวายตนฺติ อุปวายตุ. เอวญฺจ ปน วตฺวา พฺราหฺมโณ สพฺเพสํปิ เตสํ ปาณานํ ชีวิตํ ทตฺวา ยญฺญสาลํ วิทฺธํเสตฺวา สตฺถุสาสเน โอปานภูโต อโหสีติ. ๕-๖. สญฺญาสุตฺตทฺวยวณฺณนา [๔๘-๔๙] ปญฺจเม อมโตคธาติ นิพฺพานปติฏฺฐา. อมตปริโยสานาติ นิพฺพานาวสานา. ฉฏฺเฐ เมถุนธมฺมสมาปตฺติยาติ เมถุนธมฺเมน สมงฺคีภาวโต. นฺหารุททฺทุลนฺติ นฺหารุขณฺฑํ นฺหารุวิเลขนํ วา. อนุสนฺทตีติ ปวตฺตติ. นตฺถิ เม ปุพฺพาปรํ วิเสโสติ นตฺถิ มยฺหํ ปุพฺเพน อภาวิตกาเลน สทฺธึ อปรํ ภาวิตกาเล วิเสโส. โลกจิตฺเตสูติ ติธาตุกโลกสนฺนิวาสสงฺขาเตสุ โลกจิตฺเตสุ. อาสเลฺยติ อาลสิกภาเว. วิสฺสฏฺฐิเยติ วิสฺสฏฺฐภาเว. ๓- อนนุโยเคติ โยคสฺส อนนุยุญฺชเน. อหํการมมํการมานาปคตนฺติ อหํการทิฏฺฐิโต จ มมํการตณฺหาโต จ นววิธมานโต จ อปคตํ. วิธาสมติกฺกนฺตนฺติ ติสฺโส วิธา อติกฺกนฺตํ. สนฺตนฺติ ตปฺปจฺจนีกกิเลเสหิ สนฺตํ. สุวิมุตฺตนฺติ ปญฺจหิ วิมุตฺตีหิ สุฏฺฐุ วิมุตฺตํ. ๗. เมถุนสุตฺตวณฺณนา [๕๐] สตฺตเม อุปสงฺกมีติ ภุตฺตปาตราโส ทาสกมฺมกรปริวุโต อุปสงฺกมิ. ภวํปิ โนติ ภวํปิ นุ. พฺรหฺมจารี ปฏิชานาตีติ "อหํ พฺรหฺมจารี"ติ เอวํ @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ปหาตพฺพาติ ฉ.ม. อโตหยนฺติ อโต ฉ.ม. อาลเสฺยติ อาลสิยภาเว

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๕.

พฺรหฺมจริยวาสํ ปฏิชานาตีติ ปุจฺฉติ. เอวํ กิรสฺส อโหสิ "พฺราหฺมณสมเย เวทํ อุคฺคณฺหนฺตา ๑- อฏฺฐจตฺตาฬีส วสฺสานิ พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ. สมโณ ปน โคตโม อคารํ อชฺฌาวสนฺโต ตีสุ ปาสาเทสุ ติวิธนาฏกรติยา อภิรมิ, อิทานิ กึ นุ โข วกฺขตี"ติ อิมมตฺถํ สนฺธาเยวํ ปุจฺฉติ. ตโต จ ภควา มนฺเตน กณฺหสปฺปํ คณฺหนฺโต วิย อมิตฺตํ คีวายํ ปาเทน อกฺกมมาโน วิย อตฺตโน สงฺกิเลสกาเล ฉพฺพสฺสานิ ปธานจริยาย รชฺชสุขํ วา ปาสาเทสุ นาฏกสมฺปตฺตึ วา อารพฺภ วิตกฺกมตฺตสฺสาปิ อนุปฺปนฺนภาวํ สนฺธาย สีหนาทํ นทนฺโต ยญฺหิ ตํ พฺราหฺมณาติอาทิมาห. ตตฺถ ทฺวยทฺวยสมาปตฺตินฺติ ทฺวีหิ ทฺวีหิ สมาปชฺชิตพฺพภาวํ. ทุกฺขสฺมาติ สกลวฏฺฏทุกฺขโต. สญฺชคฺฆตีติ หสิตกถํ กเถติ. สงฺกีฬตีติ เกฬึ กโรติ. สงฺเกฬายตีติ มหาหสิตํ หสติ. จกฺขุนา จกฺขุนฺติ อตฺตโน จกฺขุนา ตสฺสา จกฺขุํ ปฏิวิชฺฌิตฺวา อุปนิชฺฌายติ. ติโรกุฑฺฑํ วา ติโรปาการํ วาติ ปรกุฑฺเฑ วา ปรปากาเร วา. เทโวติ เอโก เทวราชา. เทวญฺญตโรติ อญฺญตโร เทวปุตฺโต. อนุตฺตรํ สมฺมาสมฺโพธินฺติ อรหตฺตญฺเจว สพฺพญฺญุตญาณญฺจ. ๘. สํโยคสุตฺตวณฺณนา [๕๑] อฏฺฐเม สญฺโญควิสญฺโญคนฺติ สญฺโญควิสญฺโญคสาธกํ. ธมฺมปริยายนฺติ ธมฺมการณํ. อชฺฌตฺตํ อิตฺถินฺทฺริยนฺติ นิยกชฺฌตฺตํ อิตฺถีภาวํ. อิตฺถีกุตฺตนฺติ อิตฺถีกิริยํ. อิตฺถากปฺปนฺติ นิวาสนปารุปนาทึ อิตฺถิยากปฺปํ. อิตฺถีวิธนฺติ อิตฺถิยา มานวิธํ อิตฺถิจฺฉนฺทนฺติ อิตฺถิยา อชฺฌาสยจฺฉนฺทํ. อิตฺถิสฺสรนฺติ อิตฺถีสทฺทํ. อิตฺถาลงฺการนฺติ อิตฺถิยา ปสาธนภณฺฑํ. ปุริสินฺทฺริยาทีสุปิ เอเสว นโย. พหิทฺธา สญฺโญคนฺติ ปุริเสน สทฺธึ สมาคมํ. อติวตฺตตีติ อนภิรตาติ เอวํ วุตฺตาย พลววิปสฺสนาย อริยมคฺคํ ปตฺวา อติวตฺตติ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ. @เชิงอรรถ: ม. อุคฺคณฺหนฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=184&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4096&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4096&modeTY=2&pagebreak=1#p184


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]