บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๒๖๘.
๗. ๒. ภูมิจาลวคฺค ๑- ๑. อิจฺฉาสุตฺตวณฺณนา [๖๑] สตฺตมสฺส ปเม ปวิวิตฺตสฺสาติ กายวิเวเกน วิวิตฺตสฺส. นิรายตฺตวุตฺติโนติ กตฺถจิ อนายตฺตวุตฺติโน วิปสฺสนากมฺมิกสฺส. ลาภายาติ จตุปจฺจยลาภาย. โสจี จ ปริเทวี จาติ โสกี จ ปริเทวี จ. ๒- โสจิจฺจ ปริเทวิจฺจาติปิ ปาโ. จุโต จ สทฺธมฺมาติ ตํขณํเยว วิปสฺสนาสทฺธมฺมา จุโต. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ. ๒. อลํสุตฺตวณฺณนา [๖๒] ทุติเย อลํ อตฺตโน อลํ ปเรสนฺติ อตฺตโน จ ปเรสญฺจ หิตปฏิปตฺติยํ สมตฺโถ ปริยตฺโต อนุจฺฉวิโก. ขิปฺปนิสนฺตีติ ขิปฺปํ อุปธาเรติ ขนฺธธาตุอายตนาทีสุ กถิยมาเนสุ เต ธมฺเม ขิปฺปํ ชานาตีติ อตฺโถ. อิมสฺมึ สุตฺเต สมถวิปสฺสนา กถิตา. ปุคฺคลชฺฌาสเยน ปน เทสนาวิลาเสน เจตํ มตฺถกโต ปฏฺาย เหฏฺา โอตรนฺตํ กถิตนฺติ. ๓. สงฺขิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๖๓] ตติเย เอวเมวาติ นิกฺการเณเนว. ยถา วา อยํ ยาจติ, เอวเมว. โมฆปุริสาติ มูฬหปุริสา ตุจฺฉปุริสา. อชฺเฌสนฺตีติ ยาจนฺติ. อนุพนฺธิตพฺพนฺติ อิริยาปถานุพนฺธเนน ๓- อนุพนฺธิตพฺพํ มํ น วิชหิตพฺพํ มญฺนฺติ. อาชานนตฺถํ อปสาเทนฺโต เอวมาห. เอส กิร ภิกฺขุ โอวาเท ทินฺเนปิ ปมาทเมวานุยุญฺชติ, ธมฺมํ สุตฺวา ตตฺเถว วสติ, น สมณธมฺมํ กาตุํ อิจฺฉติ. ตสฺมา ภควา เอวํ อปสาเทตฺวา ปุน ยสฺมา โส อรหตฺตสฺส อุปนิสฺสยสมฺปนฺโน, ตสฺมา ตํ โอวทนฺโต @เชิงอรรถ: ๑ ก. จาลวคฺค ๒ ก. โสจิ จ ปริเทวิ จาติ โสโก จ ปริเทโว จ @๓ ฉ.ม. อิริยาปถานุคมเนนเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๖๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=268&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6019&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6019&pagebreak=1#p268
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]