ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๒๘๙.

     สารชฺชมานรูโปติ หรายมาโน โอตฺตปฺปมาโน สารชฺชมาโน. ๑- โทมนสฺสสารชฺชํ
ปนสฺส นตฺถิ. เอตฺตกํปิ โน นปฺปฏิภาเสยฺยาติ ปฏิสมฺภิทาปฺปตฺตสฺส อปฺปฏิภาณํ
นาม นตฺถิ. เอตฺตกํ ปน ๒- น กเถยฺยนฺติ ทสฺเสติ. สาธุ สาธูติ เถรสฺส ธมฺม-
เทสนํ สมฺปหํสนฺโต อาห. อยเญฺหตฺถ อตฺโถ "สุคฺคหิตา จ เต ธมฺมเทสนา
สุกถิตา จา"ติ. กุลปุตฺตานนฺติ อาจารกุลปุตฺตานญฺเจว ชาติกุลปุตฺตานญฺจ. อริโย
วา ตุณฺหีภาโวติ ทุติยชฺฌานสมาปตฺตึ สนฺธาเยวมาห. อธิปญฺญาธมฺมวิปสฺสนายาติ
สงฺขารปริคฺคหวิปสฺสนาญาณสฺส. จตุปฺปาทโกติ อสฺสโคณคทฺรภาทิโก วิย. ๓- อิทํ
วตฺวาติ อิมํ จตูหงฺเคหิ สมนฺนาคตํ ธมฺมํ กถยิตฺวา. วิหารํ ปาวิสีติ คนฺธกุฏึ
ปวิฏฺโฐ.
     กาเลน ธมฺมสฺสวเนติ กาเล กาเล ธมฺมสฺสวนสฺมึ. ธมฺมสากจฺฉายาติ ปญฺหากถาย.
คมฺภีรํ อตฺถปทนฺติ คมฺภีรํ คุฬฺหํ รหสฺสํ อตฺถํ. ปญฺญายาติ สห วิปสฺสนาย
มคฺคปญฺญาย. สมฺมสนปฏิเวธปญฺญาปิ อุคฺคหปริปุจฺฉาปญฺญาปิ วฏฺฏติเยว. ปตฺโต
วา คจฺฉติ วาติ ๔- อรหตฺตํ ปตฺโต วา ปาปุณิสฺสติ วาติ เอวํ คุณสมฺภาวนาย
สมฺภาเวติ. อปฺปตฺตมานสาติ อปฺปตฺตอรหตฺตา, อรหตฺตํ วา อปฺปตฺตํ มานสํ
เอเตสนฺติปิ อปฺปตฺตมานสา. ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารนฺติ เอตฺถ ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหาโร
โลกิโยปิ วฏฺฏติ โลกุตฺตโรปิ.
                          ๕. พลสุตฺตวณฺณนา
     [๕] ปญฺจเม อวิชฺชา โกสชฺชสาวชฺชอสฺสทฺธิเยสุ อกมฺปนโต ปญฺญาพลาทีนิ
ทฏฺฐพฺพานิ. อกุสลสงฺขาตาติ อกุสลาติ ญาตา. เอส นโย สพฺพตฺถ. นาลมริยาติ
อริยภาวํ กาตุํ อสมตฺถา, อริยานํ วา อนนุจฺฉวิกา. โวทิฏฺฐาติ สุฏฺฐุ ทิฏฺฐา.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ   ฉ.ม. เอตฺตกมฺปิ
@ ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ   ฉ.ม. ปชฺชติ วาติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๘๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=289&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6497&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6497&modeTY=2&pagebreak=1#p289


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]