อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๒๙๑.

                       ๘-๑๐. สชฺฌสุตฺตาทิวณฺณนา
     [๘-๑๐] อฏฺฐเม พุทฺธาทีนํ ปจฺจกฺขานํ กถิตํ. นวเม ปุถุชฺชเนน สทฺธึ คหิตตฺตา
"อาหุเนยฺยา"ติ วุตฺตํ. ทสเม โคตฺรภูติ โสตาปตฺติมคฺคสฺส อนนฺตรปจฺจเยน
สิขาปฺปตฺตพลววิปสฺสนาจิตฺเตน สมนฺนาคโต. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                         สมฺโพธิวคฺโค ปฐโม.
                         --------------
                           ๒. สีหนาทวคฺค
                        ๑. สีหนาทสุตฺตวณฺณนา
     [๑๑] ทุติยสฺส ปฐเม เยน ภควา เตนุปสงฺกมีติ "สเจ สตฺถา จาริกํ
ปกฺกมิตุกาโม อสฺส, อิมสฺมึ กาเล ปกฺกเมยฺย. หนฺทาหํ จาริกคมนตฺถาย สตฺถารํ
อาปุจฺฉามี"ติ จินฺเตตฺวา ภิกฺขุสํฆปริวุโต อุปสงฺกมิ. อายสฺมา มํ ภนฺเตติ โส กิร
ภิกฺขุ เถรํ มหตา ภิกฺขุปริวาเรน อาคจฺฉนฺตํ ๑- ทิสฺวา "อิเม ภิกฺขู ตถาคตํ ปหาย
สาริปุตฺตํ ปริวาเรตฺวา นิกฺขนฺตา, คมนวิจฺเฉทมสฺส กริสฺสามี"ติ อฏฺฐานโกปํ
พนฺธิตฺวา เอวมาห. ตตฺถ อาสชฺชาติ ฆฏฺเฏตฺวา. อปฺปฏินิสฺสชฺชาติ อกฺขมาเปตฺวา
อจฺจยํ อทสฺเสตฺวา. กิสฺมึ ปน โส การเณ อาฆาตํ พนฺธีติ? เถรสฺส กิร
ทสพลํ วนฺทิตฺวา อุฏฺฐาย คจฺฉโต จีวรกณฺโณ ตสฺส สรีรํ ผุสิ, วาโต ปหรีติปิ
วทนฺติ. เอตฺตเกน อาฆาตํ พนฺธิตฺวา เถรํ มหตา ปริวาเรน คจฺฉนฺตํ ทิสฺวา
อุสูยมาโน "คมนวิจฺเฉทมสฺส กริสฺสามี"ติ เอวมาห. เอหิ ตฺวํ ภิกฺขูติ สตฺถา
ตสฺส ภิกฺขุโน วจนํ สุตฺวา "น ตํ ภิกฺขุ สาริปุตฺโต ปหรีติ วุตฺเต `ภนฺเต
ตุเมฺห อตฺตโน อคฺคสาวกสฺเสว ปกฺขํ วหถ, น มยฺหนฺ'ติ มยิ มโนปโทสํ กตฺวา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. คจฺฉนฺตํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๙๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=291&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6542&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6542&modeTY=2&pagebreak=1#p291