อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๑๔.

ตรุณโปตกา. โอภคฺโคภคฺคนฺติ โอนาเมตฺวา นาเมตฺวา ฐปิตํ. โอคาหํ โอติณฺณสฺสาติ โอคหิตพฺพตฺตา โอคาหนฺตํ ลทฺธนามํ อุทกติตฺถํ โอติณฺณสฺส. โอคาหา อุตฺติณฺณสฺสาติ อุทกติตฺถโต อุตฺติณฺณสฺส. วูปกฏฺโฐติ วูปกฏฺโฐ หุตฺวา. อิทานิ ยสฺมา ทสพลสฺส หตฺถินาเคน กิจฺจํ นตฺถิ, สาสเน ปน ตํสริกฺขกํ ปุคฺคลํ ทสฺเสตุํ อิทมาหฏํ, ตสฺมา ตํ ปุคฺคลํ ทสฺเสนฺโต เอวเมว โขติอาทิมาห. ๑๐. ตปุสฺสสุตฺตวณฺณนา [๔๑] ทสเม มลฺลเกสูติ มลฺลกรฏฺเฐ. อิเธว ตาว ตฺวํ อานนฺท โหตีติ อิธ ภควา "ตปุสฺสคหปติสฺส อิธ ฐิเตน อานนฺเทน สทฺธึ กถาสลฺลาโป ภวิสฺสติ, ตโตนิทานํ อหํ มหนฺตํ ธมฺมปริยายํ เทเสสฺสามี"ติ ญตฺวา อาห. อุปสงฺกมีติ โส กิร ภุตฺตปาตราโส ทสพลสฺส อุปฏฺฐานํ คมิสฺสามี"ติ นิกฺขนฺโต ทูรโตว เถรํ ทิสฺวา เยนายสฺมา อานนฺโท เตนุปสงฺกมิ. ปปาโต วิย ขายติ, ยทิทํ เนกฺขมฺมนฺติ ยํ อิทํ ปพฺพชฺชาสงฺขาตํ เนกฺขมฺมํ, ตํ อมฺหากํ มหาปปาโต วิย สุกฺขายิตฺวา ปกฺขายิตฺวา ^๑- อุปฏฺฐาติ. เนกฺขมฺเม จิตฺตํ ปกฺขนฺทตีติ ปพฺพชฺชาย จิตฺตํ อารมฺมณกรณวเสน ปกฺขนฺทติ, ตเทว อารมฺมณํ กตฺวา ปสีทติ, ตเทว สนฺติฏฺฐติ, ^๒- ปจฺจนีกธมฺเมหิ จ วิมุจฺจติ. `เอตํ สนฺตนฺ'ติ ปสฺสโตติ เอตํ เนกฺขมฺมํ สนฺตํ วิคตทรถปริฬาหนฺติ เอวํ ปสฺสนฺตานํ ภิกฺขูนํ. พหุนา ชเนน วิสภาโคติ ตยิทํ พหุนา มหาชเนน สทฺธึ ภิกฺขูนํ วิสภาคํ, อสทิสนฺติ อตฺโถ. กถาปาภตนฺติ กถามูลํ. ตสฺส มยฺหํ อานนฺท เนกฺขมฺเม จิตฺตํ น ปกฺขนฺทตีติ ตสฺส เอวํ วิตกฺเกนฺตสฺสาปิ มยฺหํ ปพฺพชฺชาย จิตฺตํ น โอตรติ. "เอตํ สนฺตนฺ"ติ ปสฺสโตติ "สาธุ เนกฺขมฺมนฺ"ติ ปริวิตกฺกวเสน "เอตํ เนกฺขมฺมํ สนฺตนฺ"ติ ปสฺสนฺตสฺสาปิ. อนาเสวิโตติ น อาเสวิโต น ผสฺสิโต น สจฺฉิกโต. อธิคมฺมาติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. มหาปปาโต วิย โอคาหิตฺวา ^๒ ฉ.ม. ปติฏฺฐาติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=314&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=7073&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=7073&modeTY=2&pagebreak=1#p314