อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๖๘.

                          ๖. ปีติสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๖] ฉฏฺเ กินฺติ มยนฺติ เกน นาม อุปาเยน มยํ. ปวิเวกปีตินฺติ
ปมทุติยชฺฌานานิ นิสฺสาย อุปฺปชฺชนกํ ปีตึ. กามูปสญฺหิตนฺติ กามนิสฺสิตํ ทุวิเธ
กาเม อารพฺภ อุปฺปชฺชนกํ. อกุสลูปสญฺหิตนฺติ "มิคสูกราทโย วิชฺฌิสฺสามี"ติ
สรํ ขิปิตฺวา ตสฺมึ วิรทฺเธ "วิรทฺธํ มยา"ติ เอวํ อกุสเล นิสฺสาย อุปฺปชฺชนกํ.
ตาทิเสสุ ปน าเนสุ อวิรชฺฌนฺตสฺส "สุฏฺุ เม วิทฺธํ, สุฏฺุ เม ปหฏนฺ"ติ
อุปฺปชฺชนกํ อกุสลูปสญฺหิตํ สุขํ โสมนสฺสํ นาม. ทานาทีนํ อุปกรณานํ
อสมฺปตฺติยา อุปฺปชฺชมานํ ปน กุสลูปสญฺหิตํ ทุกฺขํ โทมนสฺสนฺติ เวทิตพฺพํ.
                        ๗. วณิชฺชาสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๗] สตฺตเม วณิชฺชาติ วาณิชกมฺมานิ. อุปาสเกนาติ ติสรณคเตน.
สตฺถวณิชฺชาติ อาวุธภณฺฑํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย. สตฺตวณิชฺชาติ มนุสฺสวิกฺกโย.
มํสวณิชฺชาติ สูกรมิคาทโย โปเสตฺวา เตสํ วิกฺกโย. มชฺชวณิชฺชาติ ยงฺกิญฺจิ
  มชฺชํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย. วิสวณิชฺชาติ วิสํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย.
อิติ สพฺพํปิ อิมํ วณิชฺชํ เนว อตฺตนา กาตุํ, น ปเร สมาทเปตฺวา กาเรตุํ วฏฺฏติ.
                         ๘. ราชสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๘] อฏฺเม ปพฺพาเชนฺตีติ รฏฺมฺหา ปพฺพาเชนฺติ. ยถาปจฺจยํ วา
กโรนฺตีติ ยถาธิปฺปายํ ยถาชฺฌาสยํ กโรนฺติ. ตเถว ๑- ปาปกมฺมํ ปเวเทนฺตีติ
ยถา เตน กตํ, ตํ ตเถว อญฺเสํ อาโรเจนฺติ กเถนฺติ.
                          ๙. คิหิสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๙] นวเม สํวุตกมฺมนฺตนฺติ ปิหิตกมฺมนฺตํ. อาภิเจตสิกานนฺติ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ตเมว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๖๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=68&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=1514&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=1514&pagebreak=1#p68