บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๔๖.
วา เอตํ อุปโยควจนํ ฯ มญฺเจ นิสีทตีติ อตฺโถ ฯ อภีติ อิทํ ปน ปทโสภนตฺถํ อุปสคฺคมตฺตเมว ฯ ปติตฺวาติ นิปติตฺวา นิกฺขมิตฺวา วา ฯ ตสฺส หิ อุปริ อาณิปิ น ทินฺนา ตสฺมา นิกฺขนฺโต ฯ วิสฺสรมกาสีติ วิรูปํ อาตุรสฺสรํ อกาสิ ฯ {๑๓๑} เวหาสกุฏี นาม มชฺฌิมสฺส ปุริสสฺส อสีสฆฏฺฏาติ ยา ปมาณมชฺฌิมสฺส ปุริสสฺส สพฺพเหฏฺฐิมาหิ ตุลาหิ สีสํ น ฆฏฺเฏติ ฯ เอเตน อิธ อธิปฺเปตเวหาสกุฏิ ทสฺสิตา โหติ ฯ น เวหาสกุฏิลกฺขณํ ทสฺสิตํ ฯ ยา หิ กาจิ อุปริ อจฺฉนฺนตลา ทฺวิภูมิกา กุฏี วา ติภูมิกาทิกุฏี วา เวหาสกุฏีติ วุจฺจติ ฯ อิธ ปน อสีสฆฏฺฏา อธิปฺเปตา ฯ อภินิสีทนาทีสุ ปุพฺเพ วุตฺตนเยเนว ปโยควเสน อาปตฺติเภโท เวทิตพฺโพ ฯ {๑๓๓} อเวหาสกุฏิยาติ ภูมิยํ กตปณฺณสาลาทีสุ อนาปตฺติ ฯ น หิ สกฺกา ตตฺถ ปรสฺส ปีฬา กาตุํ ฯ สีสฆฏฺฏายาติ ยา สีสฆฏฺฏา โหติ ตตฺถาปิ อนาปตฺติ ฯ น หิ สกฺกา ตตฺถ เหฏฺฐาปาสาเท อโนนเตน วิจริตุํ ตสฺมา อสญฺจรณฏฺฐานตฺตา ปรสฺส ปีฬา น ภวิสฺสติ ฯ เหฏฺฐา อปริโภคํ โหตีติ ยสฺมา เหฏฺฐา ทพฺพสมฺภาราทีนํ นิกฺขิตฺตตฺตา อปริโภคํ โหติ ตตฺถาปิ อนาปตฺติ ฯ ปทรสญฺจิตํ โหตีติ ยสฺสา อุปริ ตลํ ทารุผลเกหิ วา ฆนสนฺถตํ โหติ สุธาทิปริกมฺมกตํ วา ตตฺถาปิ อนาปตฺติ ฯ ปฏฺฏาณิ ทินฺนา โหตีติ มญฺจปีฐาทีนํ ปาทสิขาสุ อาณิ ทินฺนา โหติ ฯ ยตฺถ นิสีทนฺเตปิ น นิปตนฺติ ตาทิเส มญฺจปีเฐ นิสีทโตปิ อนาปตฺติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๔๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=346&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7285&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7285&modeTY=2&pagebreak=1#p346
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]