ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๕๐๒.

โกทณฺโฑติ อถโข สพฺพาปิ ธนุวิกติ สทฺธึ สรวิกติยา อาวุธนฺติ
เวทิตพฺพา ฯ ตสฺมา สทฺธึ วา สเรน ธนุํ คเหตฺวา สุทฺธธนุํ วา
สุทฺธสรํ วา สชิยธนุํ วา นิชฺชิยธนุํ วา คเหตฺวา ฐิตสฺส วา
นิสินฺนสฺส วา ธมฺมํ เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ สเจ ปนสฺส ธนุ
กณฺเฐปิ ปฏิมุกฺกํ โหติ ยาว หตฺเถน น คณฺหาติ ตาว
ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติเยวาติ ฯ
                      ฉฏฺโฐ วคฺโค ฯ
     {๖๓๘} อกฺกนฺตสฺสาติ ฉตฺตทณฺฑเก องฺคุลนฺตรํ อปฺปเวเสตฺวา เกวลํ
ปาทุกํ อกฺกมิตฺวา ฐิตสฺส ฯ ปฏิมุกฺกสฺสาติ ปฏิมุญฺจิตฺวา ฐิตสฺส ฯ
อุปาหนายปิ เอเสว นโย ฯ โอมุกฺโกติ ปเนตฺถ ปณฺหิกพนฺธํ
โอมุญฺจิตฺวา ฐิโต วุจฺจติ ฯ {๖๔๐} ยานคตสฺสาติ เอตฺถ สเจปิ ทฺวีหิ
ชเนหิ หตฺถสงฺฆาเฏน คหิโต สาฏเก วา ฐเปตฺวา อํเสน วยฺหติ
อยุตฺเต วา วยฺหาทิเก ยาเน วิสงฺขริตฺวา วา ฐปิเต จกฺกมตฺเตปิ
นิสินฺโน ยานคโตเตฺวว สงฺขฺยํ คจฺฉติ ฯ สเจ ปน เทฺวปิ
เอกยาเน นิสินฺนา โหนฺติ วฏฺฏติ ฯ วิสุํ นิสินฺเนสุปิ อุจฺเจ
ยาเน นิสินฺเนน นีเจ ยาเน นิสินฺนสฺส ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ
สมปฺปมาเณปิ วฏฺฏติ ฯ ปุริเม ยาเน นิสินฺเนน ปจฺฉิเม นิสินฺนสฺส
ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ ปจฺฉิเม ปน อุจฺจตเรปิ นิสินฺเนน ธมฺมํ
เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ {๖๔๑} สยนคตสฺสาติ อนฺตมโส กฏสารเกปิ
ปกติภูมิยํปิ นิปนฺนสฺส อุจฺเจปิ มญฺเจ วา ปิเฐ วา ภูมิปฺปเทเส
วา ฐิเตน วา นิสินฺเนน วา ธมฺมํ เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๐๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=502&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10567&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10567&modeTY=2&pagebreak=1#p502


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๐๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]