บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๕๐๘-๕๐๙.
ภิกฺขุนีวิภงฺเค ปาราชิกกณฺฑวณฺณนา โย ภิกฺขูนํ วิภงฺคสฺส สงฺคหิโต อนนฺตรํ ภิกฺขุนีนํ วิภงฺคสฺส ตสฺส สํวณฺณนากฺกโม ปตฺโต ยโต ตโต ตสฺส อปุพฺพปทวณฺณนํ ฯ กาตุํ ปาราชิเก ตาว โหติ สํวณฺณนา อยํ ฯ {๖๕๖} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ ฯเปฯ สาฬฺโห มิคารนตฺตาติ สาฬฺโหติ ตสฺส นามํ มิคารมาตาย ปน นตฺตา โหติ ฯ เตน วุตฺตํ มิคารนตฺตาติ ฯ นวกมฺมิกนฺติ นวกมฺมํ อธิฏฺฐายิกํ ฯ ปณฺฑิตาติ ปณฺฑิจฺเจน สมนฺนาคตา ฯ พฺยตฺตาติ เวยฺยตฺติเยน สมนฺนาคตา ฯ เมธาวินีติ ปาลิคฺคหเณ สติปุพฺพงฺคมาย ปญฺญาย อตฺถคฺคหเณ ปญฺญาปุพฺพงฺคมาย สติยา สมนฺนาคตา ฯ ทกฺขาติ เฉกา อวิรชฺฌิตฺวา สีฆกตฺตพฺพการินีติ อตฺโถ ฯ อนลสาติ อาลสฺยวิรหิตา ฯ ตตฺรูปายายาติ เตสุ กมฺเมสุ อุปายภูตาย ฯ วีมํสายาติ กตฺตพฺพกมฺมูปปริกฺขาย ฯ สมนฺนาคตาติ สมฺปยุตฺตา ฯ อลํ กาตุนฺติ สมตฺถา ตํ ตํ กมฺมํ กาตุํ ฯ อลํ สํวิธาตุนฺติ เอวญฺจ อิทํ เอวญฺจ อิทํ โหตูติ เอวํ สํวิทหิตุํปิ สมตฺถา ฯ กตากตํ ชานิตุนฺติ กตญฺจ กตญฺจ ชานิตุํ ฯ เตติ เต อุโภ สา จ สุนฺทรีนนฺทา โส จ สาฬฺโหติ อตฺโถ ฯ ภตฺตคฺเคติ ปริเวสนฏฺฐาเน ฯ นิกฺกุฑฺเฑติ โกณสทิสํ กตฺวา--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๕๐๙.
ทสฺสิเต คมฺภีเร ฯ วิสฺสโร เม ภวิสฺสตีติ วิรูโป เม สโร ภวิสฺสติ วิปฺปการสทฺโท ภวิสฺสตีติ อตฺโถ ฯ ปฏิมาเนนฺตีติ อเปกฺขมานา ฯ กฺยาหนฺติ กึ อหํ ฯ ชราทุพฺพลาติ ชราย ทุพฺพลา ฯ จรณคิลานาติ ปาทโรเคน สมนฺนาคตา ฯ {๖๕๗-๖๕๘} อวสฺสุตาติ กายสํสคฺคราเคน อวสฺสุตา ตินฺตา กิลินฺนาติ อตฺโถ ฯ ปทภาชเน ปนสฺส ตเมว ราคํ คเหตฺวา สารตฺตาติอาทิ วุตฺตํ ฯ ตตฺถ สารตฺตาติ วตฺถํ วิย รงฺคชาเตน กายสํสคฺคราเคน สุฏฺฐุ รตฺตา ฯ อเปกฺขวตีติ ตสฺเสว ราคสฺส วเสน ตสฺมึ ปุริเส ปวตฺตาย อเปกฺขาย สมนฺนาคตา ฯ ปฏิพทฺธจิตฺตาติ เตน ราเคน ตสฺมึ ปุริเส พนฺธิตฺวา ฐปิตจิตฺตา วิย ฯ เอส นโย ทุติยปทวิภงฺเคปิ ฯ ปุริสปุคฺคลสฺสาติ ปุริสสงฺขาตสฺส ปุคฺคลสฺส ฯ อธกฺขกนฺติ อกฺขกานํ อโธ ฯ อุพฺภชานุมณฺฑลนฺติ ชานุมณฺฑลานํ อุปริ ฯ ปทภาชเน ปน ปทปฏิปาฏิยาเอว เหฏฺฐกฺขกํ อุปริชานุมณฺฑลนฺติ วุตฺตํ ฯ เอตฺถ จ อุพฺภกุปฺปรํปิ อุพฺภชานุมณฺฑเลเนว สงฺคหิตํ ฯ เสสํ มหาวิภงฺเค วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ ฯ ปุริมาโย อุปาทายาติ สาธารณปาราชิเกหิ ปาราชิกาโย จตสฺโส อุปาทายาติ อตฺโถ ฯ อุพฺภชานุมณฺฑลิกาติ อิทํ ปน อิมิสฺสา ปาราชิกาย นามมตฺตํ ตสฺมา ปทภาชเน น วิจาริตํ ฯ {๖๕๙} เอวํ อุทฺทิฏฺฐสิกฺขาปทํ ปทานุกฺกเมน วิภชิตฺวา อิทานิ อวสฺสุตาทิเภเทน อาปตฺติเภทํ ทสฺเสตุํ อุภโต อวสฺสุเตติอาทิมาห ฯ ตตฺถ อุภโต อวสฺสุเตติ อุภโต อวสฺสเว ฯ ภิกฺขุนิยา เจว ปุริสสฺส จ กายสํสคฺคราเคน อวสฺสุตภาเวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๐๘-๕๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=508&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10689&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10689&modeTY=2&pagebreak=1#p508
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๐๘-๕๐๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]