อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๒)
หน้าที่ ๕๓๓-๕๓๔.

หน้าที่ ๕๓๓.
ปาจิตฺติยา ธมฺมาติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ ฯ เสสํ
วุตฺตนยเมวาติ ฯ
        สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย ภิกฺขุนีวิภงฺเค ตึสก-
                   กณฺฑวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
                    --------------
                     ขุทฺทกกณฺฑวณฺณนา
            ตึสกานนฺตรํ ธมฺมา     ฉสฺสฏฺฐิสตสงฺคหา
            สงฺคีตา เย อยํ ทานิ   โหติ เตสํปิ วณฺณนา ฯ
     {๗๙๓} ตตฺถ ลสุณวคฺคสฺส ตาว ปฐมสิกฺขาปเท ฯ เทฺว ตโย
ภณฺฑิเกติ เทฺว วา ตโย วา โปฏฺฏลเก ฯ สมฺปุณฺณมิญฺชานเมตํ
อธิวจนํ ฯ น มตฺตํ ชานิตฺวาติ ปมาณํ อชานิตฺวา เขตฺตปาลสฺส
วาเรนฺตสฺส วาเรนฺตสฺส พหุลสุณํ อาหราเปสิ ฯ อญฺญตรํ
หํสโยนินฺติ สุวณฺณหํสโยนึ ฯ โส ตาสํ เอเกกนฺติ โส หํโส
ชาติสฺสโร อโหสิ ฯ อถ ปุพฺพสิเนเหน อาคนฺตฺวา ตาสํ เอเกกํ
ปตฺตํ เทติ ฯ ตํ ตาปน ตาฬนเฉทนกฺขมํ สุวณฺณเมว โหติ ฯ
     {๗๙๕} มาคธิกนฺติ มคเธสุ ชาตํ ฯ มคธรฏฺเฐ ชาตํ ลสุณเมว หิ
อิธ ลสุณนฺติ อธิปฺเปตํ ฯ ตํปิ ภณฺฑิกลสุณเมว น เอกทฺวิติมิญฺชกํ ฯ
กุรุนฺทิยํ ปน ชาติเทสํ อวตฺวา มาคธิกํ นาม ภณฺฑิกลสุณนฺติ
วุตฺตํ ฯ อชฺโฌหาเร อชฺโฌหาเรติ เอตฺถ สเจ เทฺว ตโย
ภณฺฑิเก เอกโตเยว สงฺฆริตฺวา อชฺโฌหรติ เอกํ ปาจิตฺติยํ ฯ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๕๓๔.
ภินฺทิตฺวา เอเกกํ มิญฺชํ ขาทนฺติยา ปน ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานีติ ฯ
     {๗๙๗} ปลณฺฑุกาทีนํ วณฺเณน วา มิญฺชาย วา นานตฺตํ เวทิตพฺพํ ฯ
วณฺเณน ตาว ปลณฺฑุโก นาม ปณฺฑุวณฺโณ โหติ ภญฺชนโก
โลหิตวณฺโณ หรีตโก หรีตปณฺณวณฺโณ ฯ มิญฺชาย ปน
ปลณฺฑุกสฺส เอกมิญฺชา โหติ ภญฺชนกสฺส เทฺว หรีตกสฺส ติสฺโส
จาปลสุโณ อมิญฺชโก ฯ องฺกุรมตฺตเมว หิ ตสฺส โหติ ฯ
มหาปจฺจริยาทีสุ ปน ปลณฺฑุกสฺส ตีณิ มิญฺชานิ ภญฺชนกสฺส เทฺว
หรีตกสฺส เอกนฺติ วุตฺตํ ฯ เอเต ปลณฺฑุกาทโย สภาเวเนว
วฏฺฏนฺติ ฯ สูปสมฺปากาทีสุ ปน มาคธิกํปิ วฏฺฏติ ฯ ตํ หิ
ปจฺจมาเนสุ มุคฺคสูปาทีสุ วา มจฺฉมํสวิกติยา วา เตเล วา
พทรสาลวาทีสุ วา อมฺพิลสากาทีสุ วา อุตฺตริภงฺเคสุ วา ยตฺถ
กตฺถจิ อนฺตมโส ยาคุภตฺเตปิ ปกฺขิปิตุํ วฏฺฏติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ
     เอฬกโลมสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ
กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                    ลสุณสิกฺขาปทํ ปฐมํ ฯ
     {๗๙๙} ทุติเย ฯ สมฺพาเธติ ปฏิจฺฉนฺโนกาเส ฯ ตสฺส วิภาคทสฺสนตฺถํ
ปน อุโภ อุปกจฺฉกา มุตฺตกรณนฺติ วุตฺตํ ฯ เอกมฺปิ โลมนฺติ
กตฺตริยา วา สณฺฑาสเกน วา ขุเรน วา เยนเกนจิ เอกปฺปโยเคน
เอกํ วา พหูนิ วา สํหราเปนฺติยา ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานิ
น โลมคณนาย ฯ {๘๐๑} อาพาธปจฺจยาติ คณฺฑุกจฺฉุอาทิอาพาธปจฺจยา
สํหราเปนฺติยา อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ จตุสฺสมุฏฺฐานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๓-๕๓๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=533&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1#p533