บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๓ ปุปฺผ-พาลวคฺค หน้าที่ ๑๖๖.
อุปาสโก มยฺหํ อุปาสิกาโยติ มานํ วา อิสฺสํ วา กาตุํ น วฏฺฏติ, เอวํ กโรนฺตสฺส, หิ อิสฺสามานาทโย กิเลสา วฑฺฒนฺตีติ อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมา คาถา อภาสิ "อสนฺตํ ภาวมิจฺเฉยฺย ปุเรกฺขารญฺจ ภิกฺขุสุ อาวาเสสุ จ อิสฺสริยํ ปูชา ปรกุเลสุ จ `มเมว กต มญฺญนฺตุ คิหิปพฺพชิตา อุโภ มเมว อติวสา อสฺสุ กิจฺจากิจฺเจสุ กิสฺมิญฺจิ, อิติ พาลสฺส สงฺกปฺโป อิจฺฉา ๑- มาโน จ วฑฺฒตีติ. ตตฺถ "อสนฺตนฺติ: "พาโล ภิกฺขุ อวิชฺชมานํ สมฺภาวนํ อิจฺเฉยฺย: อสฺสทฺโธว สมาโน `สทฺโธติ มํ ชโน ชานาตูติ อิจฺฉตีติ ปาปิจฺฉตานิทฺเทเส ๒- วุตฺตนเยเนว พาโล อสฺสทฺโธ ทุสฺสีโล อปฺปสฺสุโต อวิวิตฺโต กุสีโต อนุปฏฺฐิตสฺสติ อสมาหิโต ทุปฺปญฺโญ อกฺขีณาสโว สมาโน "อโห วต มํ ชโน `อยํ สทฺโธ สีลวา พหุสฺสุโต ปวิวิตฺโต อารทฺธวิริโย อุปฏฺฐิตสฺสติ สมาหิโต ปญฺญวา ขีณาสโวติ ชาเนยฺยาติ อิมํ อสนฺตํ สมฺภาวนํ อิจฺฉติ. ปุเรกฺขารนฺติ: ปริวารํ. "อโห วต มํ สกลวิหาเร ภิกฺขู ปริวาเรตฺวา ปญฺหํ ปุจฺฉนฺตา วิหเรยฺยุนฺติ เอวํ อิจฺฉาจาเร ฐตฺวา ปุเรกฺขารญฺจ ภิกฺขูสุ อิจฺฉติ. อาวาเสสูติ: สงฺฆิเกสุ จ อาวาเสสุ. ยานิ วิหารมชฺเฌ ปณีตเสนาสนานิ, ตานิ อตฺตโน สนฺทิฏฺฐสมฺภตฺตาทีนํ ภิกฺขูนํ "ตุมฺเห อิธ วสถาติ วิจาเรนฺโต สยมฺปิ วรเสนาสนํ ปลิพุทฺธนฺโต เสสานํ อาคนฺตุกภิกฺขูนํ ปจฺจนฺติมานิ @เชิงอรรถ: ๑. ปาลิยํ "อิสฺสาติ ทิสฺสติ. ๒. อภิ. วิ. ๓๕/๔๗๓.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=20&page=166&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=20&A=3416&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=20&A=3416&modeTY=2&pagebreak=1#p166
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]