อรรถกถาเล่มที่ ๒๑ หน้าที่ ๘๐.

สกฺกจฺจํ ปริวิสิตฺวา ภตฺตกิจฺจาวสาเน สตฺถารํ วนฺทิตฺวา ปฏิปุจฺฉิ "ภนฺเต ตุมฺเหหิ สทฺธึ คตภิกฺขูสุ เอกจฺเจ `เรวตตฺเถรสฺส วสนฏฺฐานํ ขทิรคหนํ อรญฺญนฺติ วทนฺติ, เอกจฺเจ `รมณียนฺติ วทนฺติ; กินฺนุ โข เอตนฺติ. ตํ สุตฺวา สตฺถา "อุปาสิเก คาโม วา โหตุ อรญฺญํ วา, ยสฺมึ ฐาเน อรหนฺโต วิหรนฺติ, ตํ รมณียเมวาติ วตฺวา อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมํ คาถมาห "คาเม วา ยทิวารญฺเญ นินฺเน วา ยทิ วา ถเล ยตฺถ อรหนฺโต วิหรนฺติ, ตํ ภูมิรามเณยฺยกนฺติ. ตตฺถ "กิญฺจาปิ อรหนฺโต คามนฺเต กายวิเวกํ น ลภนฺติ, จิตฺตวิเวกํ ปน ลภนฺเตว; เตสํ หิ ทิพฺพปฺปฏิภาคานิปิ อารมฺมณานิ จิตฺตํ จาเลตุํ น สกฺโกนฺติ; ตสฺมา คาโม วา โหตุ อรญฺญาทีนํ วา อญฺญตรํ, ยตฺถ อรหนฺโต วิหรนฺติ. ตํ ภูมิรามเณยฺยกนฺติ: โส ภูมิปฺปเทโส รมณีโยเอวาติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสุ. อปเรน สมเยน ภิกฺขู กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ "อาวุโส เกน นุ โข การเณน อายสฺมา สีวลิตฺเถโร สตฺตทิวสสตฺตมาสาธิกานิ สตฺต วสฺสานิ ^๑- มาตุ กุจฺฉิยํ วสิ, เกน นิรเย ปจิ, เกน เอวํ ลาภคฺคยสคฺคปฺปตฺโต ชาโตติ. สตฺถา ตํ กถํ สุตฺวา "ภิกฺขเว กึ กเถถาติ ปุจฺฉิตฺวา, "ภนฺเต อิทนฺนามาติ วุตฺเต, ตสฺสายสฺมโต ปุพฺพกมฺมํ กเถนฺโต อาห @เชิงอรรถ: ^๑. ขุทฺทกนิกายสฺส อุทาเน ปน สุปฺปวาสา โกลิยธีตา สตฺต วสฺสานิ @คพฺภํ ธาเรติ สตฺตาหํ มูฬฺหคพฺภาติ ทิสฺสติ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๑ หน้าที่ ๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=21&page=80&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=21&A=1644&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=21&A=1644&modeTY=2&pagebreak=1#p80