อรรถกถาเล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๔๐.

มา ปิเยหิ สมาคญฺฉิ อปฺปิเยหิ กุทาจนํ, ปิยานํ อทสฺสนํ ทุกฺขํ อปฺปิยานญฺจ ทสฺสนํ; ตสฺมา ปิยํ น กยิราถ, ปิยาปาโย หิ ปาปโก, คนฺถา เตสํ น วิชฺชนฺติ, เยสํ นตฺถิ ปิยาปิยนฺติ. ตตฺถ "อโยเคติ: อยุญฺชิตพฺเพ อโยนิโสมนสิกาเร. เวสิยาโคจราทิเภทสฺส หิ ฉพฺพิธสฺส อโคจรสฺส เสวนํ อิธ อโยนิโสมนสิกาโร นาม, ตสฺมึ อโยนิโสมนสิกาเร อตฺตานํ ยุญฺชนฺโตติ อตฺโถ. โยคสฺมินฺติ: ตพฺพิปริเต จ โยนิโสมนสิกาเร อยุญฺชนฺโต. อตฺถํ หิตฺวาติ: ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺฐาย อธิสีลาทิสิกฺขาตฺตยํ อตฺโถ นาม, ตํ อตฺถํ หิตฺวา. ปิยคฺคาหีติ: ปญฺจกามคุณสงฺขาตํ ปิยเมว คณฺหนฺโต. ปิเหตตฺตานุโยคินนฺติ: ตาย ปฏิปตฺติยา สาสนโต จุโต คิหิภาวํ ปตฺวา ปจฺฉา, เย อตฺตานุโยคํ อนุยุญฺชนฺตา สีลาทีนิ สมฺปาเทตฺวา เทวมนุสฺสานํ สนฺติกา สกฺการํ ลภนฺติ, เตสํ ปิเหติ "อโห วตาหํปิ เอวรูโป อสฺสนฺติ อิจฺฉตีติ อตฺโถ. มา ปิเยหีติ: ปิเยหิ สตฺเตหิ วา สงฺขาเรหิ วา กุทาจนํ เอกกฺขณํปิ น สมาคจฺเฉยฺย, ตถา อปฺปิเยหิ. กึการณา? ปิยานํ หิ วิโยควเสน อทสฺสนํ อปฺปิยานญฺจ อุปสงฺกมนวเสน ทสฺสนํ ทุกฺขํ. ตสฺมาติ: ยสฺมา อิทํ อุภยํปิ ทุกฺขํ, ตสฺมา กญฺจิ สตฺตํ วา สงฺขารํ วา ปิยํ นาม น กเรยฺย. ปิยาปาโยติ: ปิเยหิ อปาโย วิโยโค. ปาปโกติ: ลามโก. คนฺถา เตสํ น วิชฺชนฺตีติ: เยสํ ปิยํ นตฺถิ, เตสํ อภิชฺฌา กายคนฺโถ ปหียติ; เยสํ อปฺปิยํ นตฺถิ,

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๔๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=23&page=140&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=23&A=2795&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=23&A=2795&modeTY=2&pagebreak=1#p140