ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๖ อตฺต-โกธวคฺค

หน้าที่ ๑๗๖-๑๗๗.

หน้าที่ ๑๗๖.

รกฺขมานา เอกสฺส ภิกฺขุโน เอกํ อุจฺฉุยฏฺฐึ อทาสึ; อปรา `เอกํ ติมฺพรุสกํ อทาสึ; อปรา `เอกํ เอลาฬุกํ อทาสึ; อปรา `เอกํ ผารุสกํ อทาสึ; อปรา `เอกํ มูลกมุฏฺฐึ อทาสึ; อปรา `เอกํ นิมฺพมุฏฺฐึ อทาสินฺติ อาทินา นเยน อตฺตนา อตฺตนา กตํ ปริตฺตกํ ทานํ อาโรเจตฺวา "อิมินา การเณน อมฺเหหิ อยํ สมฺปตฺติ ลทฺธาติ อาหํสุ. เถโร ตาหิ กตกมฺมํ สุตฺวา สคฺคโต โอตริตฺวา สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา ปุจฺฉิ "สกฺกา นุ โข ภนฺเต สจฺจกถนมตฺเตน โกปนิพฺพาปนมตฺเตน อติปริตฺตเกน ติมฺพรุสกาทิ- ทานมตฺเตน ทิพฺพสมฺปตฺตึ ลทฺธุนฺติ. "กสฺมา มํ โมคฺคลฺลาน ปุจฺฉสิ? นนุ เต เทวธีตาหิ อยมตฺโถ กถิโตติ. "อาม ภนฺเต, ลพฺภติ มญฺเญ เอตฺตเกน ทิพฺพสมฺปตฺตีติ. อถ นํ สตฺถา "โมคฺคลฺลาน สจฺจมตฺตํ กเถตฺวาปิ โกปมตฺตํ ชหิตฺวาปิ ปริตฺตกํ ทานํ ทตฺวาปิ เทวโลกํ คจฺฉติเยวาติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "สจฺจํ ภเณ, น กุชฺเฌยฺย, ทชฺชา อปฺปํปิ ยาจิโต, เอเตหิ ตีหิ ฐาเนหิ คจฺเฉ เทวาน สนฺติเกติ. ตตฺถ "สจฺจํ ภเณติ: สจฺจํ ทีเปยฺย โวหเรยฺย, สจฺเจ ปติฏฺฐเหยฺยาติ อตฺโถ. น กุชฺเฌยฺยาติ: ปรสฺส น กุชฺเฌยฺย. ยาจิโตติ: ยาจกา นาม สีลวนฺโต ปพฺพชิตา. เต หิ กิญฺจาปิ "เทถาติ อยาจิตฺวาว ฆรทฺวาเร ติฏฺฐนฺติ, อตฺถโต ปน ยาจนฺติเยว นาม; เอวํ สีลวนฺเตหิ ยาจิโต อปฺปสฺมึปิ เทยฺยธมฺเม วิชฺชมาเน

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๗๗.

อปฺปมตฺตกมฺปิ ทเทยฺย. เอเตหิ ตีหีติ: เอเตสุ เอเกนาปิ การเณน เทวโลกํ คจฺเฉยฺยาติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสูติ. โมคฺคลฺลานตฺเถรปญฺหวตฺถุ. ---------------- ๕. ภิกฺขูหิปุฏฐปญฺหวตฺถุ. (๑๗๘) "อหึสกา เยติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา สาเกตํ นิสฺสาย อญฺชนวเน วิหรนฺโต ภิกฺขูหิ ปุฏฺฐปญฺหํ อารพฺภ กเถสิ. ภควโต กิร ภิกฺขุสงฺฆปริวุตสฺส สาเกตํ ปิณฺฑาย ปวิสนกาเล เอโก สาเกตวาสี มหลฺลกพฺราหฺมโณ นครโต นิกฺขมนฺโต อนฺตรทฺวาเร ทสพลํ ทิสฺวา ปาเทสุ นิปติตฺวา โคปฺผเกสุ ทฬฺหํ คเหตฺวา "ตาต นนุ นาม ปุตฺเตหิ ชิณฺณกาเล มาตาปิตโร ปฏิชคฺคิตพฺพา; กสฺมา เอตฺตกํ กาลํ อมฺหากํ อตฺตานํ น ทสฺเสสิ? มยา ตาว ทิฏฺโฐสิ, มาตรํปิ ปสฺสิตุํ เอหีติ สตฺถารํ คเหตฺวา อตฺตโน เคหํ อคมาสิ. สตฺถา ตตฺถ คนฺตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน นิสีทิ สทฺธึ ภิกฺขุสงฺเฆน. พฺราหฺมณีปิ อาคนฺตฺวา สตฺถุ ปาเทสุ นิปติตฺวา "ตาต เอตฺตกํ กาลํ กหํ คโตสิ? นนุ นาม มาตาปิตโร มหลฺลกกาเล อุปฏฺฐาตพฺพาติ วตฺวา ปุตฺตธีตโร "เอถ, ภาตรํ วนฺทถาติ วนฺทาเปสิ. เต อุโภปิ ตุฏฺฐมานสา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๗๖-๑๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=23&page=176&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=23&A=3528&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=23&A=3528&modeTY=2&pagebreak=1#p176


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๖-๑๗๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]