อรรถกถาเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
ธ.อ.๖ อตฺต-โกธวคฺค
หน้าที่ ๒๐.

เอตสฺส คติยา อาคตํ ทุสฺสีลภาวํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. ทุสฺสีลภาโวติ
เจตฺถ ทุสฺสีลสฺส ฉ ทฺวารานิ นิสฺสาย อุปฺปนฺนา ตณฺหา เวทิตพฺพา.
มาลุวา สาลมิโวตฺถตนฺติ: ยสฺส ปุคฺคลสฺส ตณฺหาสงฺขาตํ ทุสฺสีลฺยํ,
ยถา นาม มาลุวา สาลํ โอตฺถตํ ๑- เทเว วสฺสนฺเต ปตฺเตหิ
อุทกํ ปฏิจฺฉิตฺวา สมฺภญฺชนวเสน สพฺพตฺถกเมว ปริโยนทฺธติ;
เอวํ อตฺตภาวํ ๒- โอตฺถตํ ปริโยนทฺธิตฺวา ฐิตํ. โส มาลุวาย
สมฺภญฺชิตฺวา ภูมิยํ ปาติยมาโน รุกฺโข วิย ตาย ทุสฺสีลฺยสงฺขาตาย
ตณฺหาย สมฺภญฺชิตฺวา อปาเยสุ ปาติยมาโน, ยถา นํ อนตฺถกาโม
ทิโส อิจฺฉติ; ตถา อตฺตานํ กโรติ นามาติ อตฺโถ.
          เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสูติ.
                      เทวทตฺตวตฺถุ.
                    --------------
               ๗. สงฺฆเภทปริสกฺกนวตฺถุ. (๑๓๓)
      "สุกรานีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวฬุวเน วิหรนฺโต
สงฺฆเภทปริสกฺกนํ อารพฺภ กเถสิ.
      เอกทิวสํ หิ เทวทตฺโต สงฺฆเภทาย ปริสกฺกนฺโต อายสฺมนฺตํ
อานนฺทํ ปิณฺฑาย จรนฺตํ ทิสฺวา อตฺตโน อธิปฺปายํ อาโรเจสิ.
ตํ สุตฺวา เถโร สตฺถุ สนฺติกํ คนฺตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ
"อิธาหํ ภนฺเต ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ราชคหํ
@เชิงอรรถ: ๑. สี. ม. ยุ. โอตรนฺตี.       ๒. ยุ. "อตฺตภาวนฺติ นตฺถิ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๒๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=23&page=20&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=23&A=390&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=23&A=390&modeTY=2&pagebreak=1#p20