ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค

หน้าที่ ๑๐๐-๑๐๑.

หน้าที่ ๑๐๐.

ปน สมเยน ภทฺทิยา ภิกฺขู อเนกวิหิตํ ปาทุกมณฺฑนานุโยคมนุยุตฺตา วิหรนฺติ: ติณปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ มุญฺชปาทุกํ ๑- ปพฺพชปาทุกํ หินฺตาลปาทุกํ กมฺพลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ, ริญฺจนฺติ อุทฺเทสํ ปริปุจฺฉํ อธิสีลํ อธิจิตฺตํ อธิปฺปญฺนฺติ. ๒- ภิกฺขู เตสํ ตถากรณภาวํ อุชฺฌายิตฺวา สตฺถุ อาโรเจสุํ. สตฺถา เต ภิกฺขู ครหิตฺวา "ภิกฺขเว ตุมฺเห อญฺเน กิจฺเจน อาคนฺตฺวา อญฺสฺมึเยว กิจฺเจ อุยฺยุตฺตาติ วตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมา คาถา อภาสิ "ยํ หิ กิจฺจํ, ตทปวิทฺธํ, อกิจฺจํ ปน กยีรติ; ๓- อุนฺนฬานํ ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา; เยสญฺจ สุสมารทฺธา นิจฺจํ กายคตา สติ, อกิจฺจํ เต น เสวนฺติ, กิจฺเจ สาตจฺจการิโน; สตานํ สมฺปชานานํ อตฺถํ คจฺฉนฺติ อาสวาติ. ตตฺถ "ยํ หิ กิจฺจนฺติ: ภิกฺขุโน หิ ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺาย อปริมาณสีลกฺขนฺธโคปนํ อรญฺวาโส ธุตงฺค ปริหรณํ ภาวนา- รามตาติเอวมาทิ กิจฺจํ นาม. อิเมหิ ปน, ยํ อตฺตโน กิจฺจํ; ตํ อปวิทฺธํ ฉฑฺฑิตํ. อกิจฺจนฺติ: ภิกฺขุโน ปน ฉตฺตมณฺฑนํ อุปาหนมณฺฑนํ ปาทุกปตฺตถาลกธมกรกกายพนฺธนอํสพนฺธนมณฺฑนํ อกิจฺจํ @เชิงอรรถ: ๑. ปาลิยมฺปน "มุญฺชปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ ปพฺพชปาทุกํ กโรนฺติปิ @กาเรนฺติปิ หินฺตาลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ กมลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ @กมฺพลปาทุกนฺติ ทิสฺสนฺติ. . ว. ๒. มหาวคฺเค ๕/๒๐. ๓. ม. กรียติ.

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๑.

นาม. เยหิ ตํ กยีรติ, เตสํ มานนฬํ อุกฺขิปิตฺวา จรเณน อุนฺนฬานํ สติโวสฺสคฺเคน ปมตฺตานํ จตฺตาโรปิ อาสวา วฑฺฒนฺตีติ อตฺโถ. สุสมารทฺธาติ: สุปคฺคหิตา. กายคตา สตีติ: กายานุปสฺสนาภาวนา. อกิจฺจนฺติ: เต เอตํ ฉตฺตมณฺฑนาทิกํ อกิจฺจํ น เสวนฺติ น กโรนฺตีติ อตฺโถ. กิจฺเจติ: ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺาย กตฺตพฺเพ อปริมาณสีลกฺขนฺธโคปนาทิเก กรณีเย. สาตจฺจการิโนติ: สตตํ การิโน อฏฺิตการิโน. เตสํ สติยา อวิปฺปวาเสน สตานํ "สาตฺถกสมฺปชญฺ สปฺปายสมฺปชญฺ โคจรสมฺปชญฺ อสมฺโมหสมฺปชญฺนฺติ จตูหิ สมฺปชญฺเหิ สมฺปชานานํ จตฺตาโรปิ อาสวา อตฺถํ คจฺฉนฺติ ปริกฺขยํ อภาวํ คจฺฉนฺตีติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน เต ภิกฺขู อรหตฺเต ปติฏฺหึสุ. สมฺปตฺตานํปิ สาตฺถิกา เทสนา อโหสีติ. ภทฺทิยภิกฺขุวตฺถุ. --------- ๔. ลกุณฺฏกภทฺทิยตฺเถรวตฺถุ. (๒๑๖) "มาตรํ ปิตรํ หนฺตฺวาติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ลกุณฺฏกภทฺทิยตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิ. เอกทิวสํ หิ สมฺพหุลา อาคนฺตุกา ภิกฺขู สตฺถารํ ทิวาฏฺาเน นิสินฺนํ อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ. ตสฺมึ ขเณ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๑๐๐-๑๐๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=100&pages=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=1989&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=1989&pagebreak=1#p100


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๐-๑๐๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]