ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค

หน้าที่ ๖๕.

อุเปโตติ: อลสภาวํ อุเปโต โหติ ภุตฺวา ภุตฺวา สยติ. สํสนฺน-
สงฺกปฺปมโนติ: ตีหิ มิจฺฉาวิตกฺเกหิ สุฏฺฐุอวสนฺนสงฺกปฺปจิตฺโต.
กุสีโตติ: นิพฺพิริโย. อลโสติ: โส มหาอลโส ปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํ
อริยมคฺคํ อปสฺสนฺโต น วินฺทติ น ลภตีติ อตฺโถ.
       เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสูติ.
                  ปธานกมฺมิกติสฺสตฺเถรวตฺถุ.
                      -----------
                  ๔. สูกรเปตวตฺถุ. (๒๐๖)
      "วาจานุรกฺขีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวฬุวเน วิหรนฺโต
สูกรเปตํ อารพฺภ กเถสิ.
      เอกสฺมึ หิ ๑- ทิวเส มหาโมคฺคลฺลานตฺเถโร ลกฺขณตฺเถเรน
สทฺธึ คิชฺฌกูฏา โอโรหนฺโต เอกสฺมึ ปเทเส สิตํ กตฺวา "โก
นุ โข อาวุโส เหตุ สิตสฺส ปาตุกมฺมายาติ ๒- ลกฺขณตฺเถเรน ปุฏฺโฐ
"อกาโล อาวุโส อิมสฺส ปญฺหสฺส, สตฺถุ สนฺติเก มํ ปุจฺเฉยฺยาสีติ
วตฺวา ลกฺขณตฺเถเรน สทฺธึเยว ราชคเห ปิณฺฑาย จริตฺวา
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต เวฬุวนํ คนฺตฺวา ๓- สตฺถารํ วนฺทิตฺวา นิสีทิ.
อถ นํ ลกฺขณตฺเถโร ตมตฺถํ ปุจฺฉิ. โส อาห "อาวุโส อหํ
เอกํ เปตํ อทฺทสํ, ตสฺส ติคาวุตปฺปมาณํ สรีรํ, ตํ มนุสฺสสรีรสทิสํ,
สีสํ ปน สูกรสฺส วิย, ตสฺส มุเข นงฺคุฏฺฐํ ชาตํ, ตโต ปุฬวา
@เชิงอรรถ: ๑. สี. โส กิร เอกทิวสํ.  ๒. สี. ยุ. ปาตุกมฺเม.  ๓. สี. ยุ. อาคนฺตฺวา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=65&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=1290&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=1290&modeTY=2&pagebreak=1#p65


จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]