ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๘ ตณฺหา-พฺราหฺมณ

หน้าที่ ๕๙-๖๐.

หน้าที่ ๕๙.

เอโก ปน ธมฺมาราโม นาม ภิกฺขุ ภิกฺขูนํ สนฺติกํ น อุปสงฺกมติ, ภิกฺขูหิ "กึ อาวุโสติ วุจฺจมาโน ปฏิวจนํปิ อทตฺวา "สตฺถา กิร จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพายิสฺสติ, อหญฺจมฺหิ อวีตราโค, สตฺถริ ธรมาเนเยว, วายมิตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสามีติ เอกโกว วิหรนฺโต สตฺถารา เทสิตํ ธมฺมํ อาวชฺชติ จินฺเตติ อนุสฺสรติ. ภิกฺขู ตถาคตสฺส อาโรเจสุํ "ภนฺเต ธมฺมารามสฺส ตุมฺเหสุ สิเนหมตฺตํปิ นตฺถิ, `สตฺถา กิร ปรินิพฺพายิสฺสติ, กึ นุ โข กริสฺสามาติ อมฺเหหิ สทฺธึ สมฺมนฺตนมตฺตํปิ น กโรตีติ. สตฺถา ตํ ปกฺโกสาเปตฺวา "สจฺจํ กิร ตฺวํ เอวํ กโรสีติ ปุจฺฉิ. "สจฺจํ ภนฺเตติ. "กึการณาติ. "ตุมฺเห กิร จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพายิสฺสถ, อหญฺจมฺหิ อวีตราโค, ตุมฺเหสุ ธรนฺเตสุเยว, วายมิตฺวา ๑- อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสามีติ ตุมฺเหหิ เทสิตํ ธมฺมํ อาวชฺชามิ จินฺเตมิ อนุสฺสรามีติ. สตฺถา "สาธุ สาธูติ ตสฺส สาธุการํ ทตฺวา "ภิกฺขเว อญฺเญนปิ มยิ สิเนหวนฺเตน ภิกฺขุนา ธมฺมารามสทิเสเนว ภวิตพฺพํ, น หิ มยฺหํ มาลาคนฺธาทีหิ ปูชํ กโรนฺตา ปูชํ กโรนฺติ นาม, ธมฺมานุธมฺมํ ปฏิปชฺชนฺตาเยว มํ ปูเชนฺติ นามาติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "ธมฺมาราโม ธมฺมรโต ธมฺมํ อนุวิจินฺตยํ ธมฺมํ อนุสฺสรํ ภิกฺขุ สทฺธมฺมา น ปริหายตีติ. ตตฺถ "นิวาสนตฺเถน สมถวิปสฺสนาธมฺโม อาราโม อสฺสาติ @เชิงอรรถ: ๑. สี. ม. ยุ. "วายมิตฺวาติ นตฺถิ.

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๖๐.

ธมฺมาราโม, ตสฺมึเยว ธมฺเม รโตติ ธมฺมรโต, ตสฺเสว ธมฺมสฺส ปุนปฺปุนํ จินฺตนตาย ธมฺมํ อนุวิจินฺตยํ, ตํ ธมฺมํ อาวชฺชนฺโตติ อตฺโถ. อนุสฺสรนฺติ: ตเมว ธมฺมํ อนุสฺสรนฺโต. สทฺธมฺมาติ: เอวรูโป ภิกฺขุ สตฺตตฺตึสเภทา โพธิปกฺขิยธมฺมา นวโลกุตฺตรธมฺมา จ น ปริหายตีติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน โส ภิกฺขุ อรหตฺเต ปติฏฺฐหิ, สมฺปตฺตานํปิ สาตฺถิกา เทสนา อโหสีติ. ธมฺมารามตฺเถรวตฺถุ. -------- ๕. อญฺญตรวิปกฺขเสวกภิกฺขุวตฺถุ. (๒๕๖) "สลาภํ นาติมญฺเญยฺยาติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวฬุวเน วิหรนฺโต อญฺญตรํ วิปกฺขเสวกํ ภิกฺขุํ อารพฺภ กเถสิ. ตสฺส กิเรโก เทวทตฺตปกฺขิโก ภิกฺขุ สหาโย อโหสิ. โส ตํ ภิกฺขูหิ สทฺธึ ปิณฺฑาย จริตฺวา กตภตฺตกิจฺจํ อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวา "กุหึ คโตสีติ ปุจฺฉิ. "อสุกฏฺฐานํ นาม ปิณฺฑาย จริตุนฺติ. "ลทฺโธ เต ปิณฺฑปาโตติ. "อาม ลทฺโธติ. "อิเธว อมฺหากํ มหาลาภสกฺกาโร, กติปาหํ อิเธว โหหีติ. โส ตสฺส วจเนน กติปาหํ ตตฺถ วสิตฺวา สกฏฺฐานเมว อคมาสิ. อถ นํ ภิกฺขู "อยํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๕๙-๖๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=25&page=59&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=25&A=1164&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=25&A=1164&modeTY=2&pagebreak=1#p59


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๙-๖๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]