อรรถกถาเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
ธ.อ.๘ ตณฺหา-พฺราหฺมณ
หน้าที่ ๗๔.

ปตฺโต, ตโต อปรภาเค อนุปาทิเสสํ นิพฺพานเมหิสีติ อตฺโถ.
     ปญฺจ ฉินฺเทติ: เหฏฺฐาอปายสมฺปาปกานิ ปญฺโจรมฺภาคิยสญฺโญชนานิ
ปาเท พทฺธรชฺชุํ ปุริโส สตฺเถน วิย เหฏฺฐามคฺคตฺตเยน ฉินฺเทยฺย.
     ปญฺจ ชเหติ: อุปริเทวโลกสมฺปาปกานิ ปญฺจุทฺธมฺภาคิยสญฺโญชนานิ
ปุริโส คีวาย พทฺธรชฺชุกํ [๑]-  อรหตฺตมคฺเคน ชเหยฺย ปชเหยฺย,
ฉินฺเทยฺยาติ อตฺโถ.
     ปญฺจ จุตฺตริ ภาวเยติ: อุทฺธมฺภาคิยสญฺโญชนานํ ปหานตฺถาย
สทฺธาทีนิ ปญฺจินฺทฺริยานิ อุตฺตรึ ภาเวยฺย.
     ปญฺจสงฺคาติโคติ: เอวํ สนฺเต ปญฺจนฺนํ ราคโทสโมหมานทิฏฺฐิสงฺคานํ
อติกฺกมเนน ปญฺจสงฺคาติโค ภิกฺขุ "โอฆติณฺโณติ วุจฺจติ, "จตฺตาโร
โอเฆ ติณฺโณเอวาติ วุจฺจตีติ อตฺโถ.
     ฌาย ภิกฺขูติ: ภิกฺขุ ตฺวํ ทฺวินฺนํ ฌานานํ วเสน ฌาย เจว
กายกมฺมาทีสุ จ อปฺปมตฺตวิหาริตาย มา ปมชฺชิ.
     ภมสฺสูติ: ปญฺจวิเธ จ เต กามคุเณ จิตฺตํ มา ภมตุ.
     มา โลหคุฬนฺติ: สติโวสฺสคฺคลกฺขเณน หิ ปมาเทน ปมตฺตา
นิรเย ตตฺตํ โลหคุฬํ คิลนฺติ, เตน ตํ วทามิ: มา ปมตฺโต หุตฺวา
โลหคุฬํ คิลิ. มา นิรเย ทยฺหมาโน `ทุกฺขมิทํ ทุกฺขมิทนฺติ กนฺทีติ
อตฺโถ.
     นตฺถิ ฌานนฺติ: ฌานุปฺปาทิกาย วายามปฺปญฺญาย อปฺปญฺญสฺส
@เชิงอรรถ: ๑. สี. ยุ. เอตฺถนฺตเร วิยาติ อตฺถิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๗๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=25&page=74&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=25&A=1469&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=25&A=1469&modeTY=2&pagebreak=1#p74