บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๕๗.
ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนโต หิ ปุพฺพภาเค ภควตา ภาสิตํ ปเรสํ ๑- สุณนฺตานมฺปิ ตปุสฺสภลฺลิกานํ ๒- สรณทานํ วิย วาสนาภาคิยเมว ชาตํ, น เสกฺขภาคิยํ, น นิพฺเพธภาคิยํ. เอสา หิ ธมฺมตาติ. ตตฺถ โย พฺราหฺมโณติ โย พาหิตปาปธมฺมตาย พฺราหฺมโณ, น ทิฏฺมงฺคลิกตาย หุหุงฺการกสาวาทิปาปธมฺมยุตฺโต หุตฺวา เกวลํ ชาติมตฺตเกน พฺรหฺมญฺ ปฏิชานาติ. โส พฺราหฺมโณ พาหิตปาปธมฺมตฺตา หุหุงฺการปฺปหาเนน นิหุหุงฺโก, ราคาทิกสาวาภาเวน นิกฺกสาโว, ภาวนานุโยคยุตฺตจิตฺตตาย ยตตฺโต, สีลสํยเมน วา สํยตจิตฺตตาย ยตตฺโต, จตุมคฺคาณสงฺขาเตหิ เวเทหิ อนฺตํ สงฺขารปริโยสานํ นิพฺพานํ, เวทานํ วา อนฺตํ คตตฺตา เวทนฺตคู. มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส วุสิตตฺตา วุสิตพฺรหฺมจริโย, ธมฺเมน โส พฺรหฺมวาทํ วเทยฺย "พฺราหฺมโณ อหนฺ"ติ เอตํ วาทํ ธมฺเมน าเยน วเทยฺย, ยสฺส สกลโลกสนฺนิวาเสปิ กุหิญฺจิ เอการมฺมเณปิ ราคุสฺสโท โทสุสฺสโท โมหุสฺสโท มานุสฺสโท ทิฏฺุสฺสโทติ อิเม อุสฺสทา นตฺถิ, อนวเสสํ ปหีนาติ อตฺโถ. จตุตฺถสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๕. พฺราหฺมณสุตฺตวณฺณนา [๕] ปญฺจเม สาวตฺถิยนฺติ เอวํนามเก นคเร. ตํ หิ สวตฺถสฺส นาม อิสิโน นิวาสนฏฺาเน มาปิตตฺตา สาวตฺถีติ วุจฺจติ ยถา กากนฺที มากนฺทีติ. เอวนฺตาว อกฺขรจินฺตกา. อฏฺกถาจริยา ปน ภณนฺติ:- ยงฺกิญฺจิ มนุสฺสานํ อุปโภคปริโภคํ สพฺพเมตฺถ อตฺถีติ สาวตฺถิ. สตฺถสมาโยเค ๓- จ กิเมตฺถ ภณฺฑมตฺถีติ ปุจฺฉิเต สพฺพมตฺถีติปิ วจนํ อุปาทาย สาวตฺถีติ. @เชิงอรรถ: ๑ สี.,ม. ปเทสํ ๒ สี. ตปสฺสุภลฺลิกานํ ๓ ก. ยตฺถ สมาโยเค, ป.สู. ๑/๑๔/๖๖เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=57&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=1270&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=1270&pagebreak=1#p57
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]