บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๑๙๖.
ปญฺจมี ถินมิทฺธนฺเต ฉฏฺา ภีรู ปวุจฺจติ สตฺตมี วิจิกิจฺฉา เต มกฺโข ถมฺโภ จ อฏฺโม. ลาโภ สิโลโก สกฺกาโร มิจฺฉา ลทฺโธ จ โย ยโส โย จตฺตานํ สมุกฺกํเส ปเร จ อวชานติ. เอสา นมุจิ เต เสนา กณฺหสฺสาภิปฺปหาริณี น นํ อสูโร ชินาติ เชตฺวา จ ลภเต สุขนฺ"ติ. ๑- "อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ โก ชญฺา มรณํ สุเว น หิ โน สงฺครนฺเตน มหาเสเนน มจฺจุนา"ติ. ๒- ภวถ ชาติมรณสฺส ปารคาติ ชาติยา มรณสฺส จ ปารคามิโน นิพฺพานคามิโน ภวถาติ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๑๐. ชาคริยสุตฺตวณฺณนา [๔๗] ทสเม ชาคโรติ ชาครโก วิคตนิทฺโท ชาคริยํ อนุยุตฺโต, รตฺตินฺทิวํ กมฺมฏฺานมนสิกาเร ยุตฺตปฺปยุตฺโตติ อตฺโถ. วุตฺตเญฺหตํ:- "กถญฺจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ ชาคริยานุโยคมนุยุตฺโต โหติ, อิธ ภิกฺขุ ทิวสํ จงฺกเมน นิสชฺชาย อาวรณีเยหิ ธมฺเมหิ จิตฺตํ ปริโสเธติ, รตฺติยา ปมํ ยามํ จงฺกเมน นิสชฺชาย อาวรณีเยหิ ธมฺเมหิ จิตฺตํ ปริโสเธติ, รตฺติยา มชฺฌิมํ @เชิงอรรถ: ๑ ขุ.สุ. ๒๕/๔๓๙-๔๔๒/๔๑๖, ขุ.มหา. ๒๙/๑๓๔/๑๑๔ (สฺยา) @๒ ม.อุ. ๑๔/๒๘๐/๒๕๐, ขุ.ชา. ๒๘/๑๒๑/๑๓๗ (สฺยา)เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=196&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=4325&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=4325&pagebreak=1#p196
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]