อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๕๗.

วุตฺตํ. ตตฺราปาสินฺติ ตตฺราปิ ภเว ฯเปฯ สตฺตนิกาเย วา อาสึ. เอวนฺนาโมติ ทตฺโต วา. มิตฺโต วา, เอวํโคตฺโตติ วาเสฏฺโ วา กสฺสโป วา. เอวํวณฺโณติ กาโฬ วา โอทาโต วา. เอวมาหาโรติ สุทฺธาหาโร วา สาลิโอทนาทิอาหาโร วา. เอวํสุขทุกฺขปฏิสํเวทีติ ทิพฺพสุขปฺปฏิสํเวที วา มานุสสุขทุกฺขปฺปฏิสํเวที วา. เอวมายุปริยนฺโตติ เอวํ ตํตํปรมายุปริยนฺโต. โส ตโต จุโตติ โส อหํ ตโต ภวาทิโต จุโต. อิธูปปนฺโนติ อิธ อิมสฺมึ จริมภเว มนุสฺโส หุตฺวา อุปปนฺโน นิพฺพตฺโต. อิตีติ เอวํ. สาการํ สอุทฺเทสนฺติ นามโคตฺตาทิวเสน สอุทฺเทสํ, วณฺณาทิวเสน สาการํ. นามโคตฺเตน หิ สตฺตา "ติสฺโส โคตโม"ติ อุทฺทิสียนฺติ, วณฺณาทีหิ "สาโม โอทาโต"ติ นานตฺตโต ปญฺายนฺติ. ตสฺมา นามโคตฺตํ อุทฺเทโส, อิตเร อาการา. อยมสฺส ปมา วิชฺชา อธิคตาติ อยํ อิมินา ภิกฺขุนา ปมํ อธิคมวเสน ปมา, วิทิตกรณฏฺเน วิชฺชา อธิคตา สจฺฉิกตา โหติ. กึ ปนายํ วิทิตํ กโรติ? ปุพฺเพนิวาสํ. อวิชฺชาติ ตสฺเสว ปุพฺเพนิวาสสฺส อวิทิตกรณฏฺเน ตสฺส ปฏิจฺฉาทกโมโห วุจฺจติ. ตโมติ เสฺวว โมโห ปฏิจฺฉาทกฏฺเน ตโมติ วุจฺจติ. อาโลโกติ สา เอว วิชฺชา โอภาสกรณฏฺเน อาโลโก. เอตฺถ จ วิชฺชา อธิคตาติ อยมตฺโถ, เสสํ ปสํสาวจนํ. โยชนา ปเนตฺถ:- อยํ โข เตน ภิกฺขุนา วิชฺชา อธิคตา, ตสฺส อธิคตวิชฺชสฺส อวิชฺชา วิหตา, วินฏฺาติ อตฺโถ. กสฺมา? ยสฺมา วิชฺชา อุปฺปนฺนาติ. ^๑- เสสปททฺวเยปิ เอเสว นโย. ยถา ตนฺติ เอตฺถ ยถาติ โอปมฺมตฺเถ, ตนฺติ นิปาตมตฺตํ. สติยา อวิปฺปวาเสน อปฺปมตฺตสฺส. วีริยาตาเปน อาตาปิโน. กาเย จ ชีวิเต จ อนเปกฺขตาย @เชิงอรรถ: ^๑ ป.สู. ๑/๕๒/๑๓๖

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=357&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=7908&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=7908&pagebreak=1#p357