อรรถกถาเล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๑๐๕.

ราคกสาวสฺส, นิมฺมกฺขตาย โทสกสาวสฺส นิทฺธนฺตภาโว สิทฺโธ เอว. นิราสโยติ ^๑- นิตฺตโณฺห. สพฺพโลเกติ สกลโลเก, ตีสุ ภเวสุ ทฺวาทสสุ วา อายตเนสุ ภววิภวตณฺหาวิรหิโต หุตฺวาติ อตฺโถ. เสสํ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. อถ วา ตโยปิ ปาเท วตฺวา เอโก จเรติ เอโก จริตุํ สกฺกุเณยฺยาติ เอวมฺปิ เอตฺถ สมฺพนฺโธ กาตพฺโพติ. นิลฺโลลุปคาถาวณฺณนา สมตฺตา. [๕๗] ปาปํ สหายนฺติ กา อุปฺปตฺติ? พาราณสิยํ กิร อญฺตโร ราชา มหจฺจราชานุภาเวน นครํ ปทกฺขิณํ กโรนฺโต มนุสฺเส โกฏฺาคารโต ปุราณธญฺานิ พหิทฺธา นีหรนฺเต ทิสฺวา "กึ ภเณ อิทนฺ"ติ อมจฺเจ ปุจฺฉิ. อิทานิ มหาราช นวธญฺานิ อุปฺปชฺชิสฺสนฺติ, เตสํ โอกาสํ กาตุํ อิเม มนุสฺสา ปุราณธญฺาทีนิ ฉฑฺเฑนฺตีติ. ราชา กึ ภเณ อิตฺถาคารพลกายาทีนํ วฏฺฏํ ปริปุณฺณนฺติ อาห. อาม มหาราช ปริปุณฺณนฺติ. เตน หิ ภเณ ทานสาลํ การาเปถ, ทานํ ทสฺสามิ, มา อิมานิ ธญฺานิ อนุปการานิ วินสฺสึสูติ. ตโต นํ อญฺตโร ทิฏฺิคติโก อมจฺโจ "มหาราช นตฺถิ ทินฺนนฺ"ติ อารพฺภ ยาว "พาลา จ ปณฺฑิตา จ สนฺธาวิตฺวา สํสริตฺวา ทุกฺขสฺสนฺตํ กริสฺสนฺตี"ติ วตฺวา นิวาเรสิ. โส ทุติยมฺปิ ตติยมฺปิ โกฏฺาคาเร วิลุมฺปนฺเต ทิสฺวา ตเถว อาณาเปสิ. ตติยมฺปิ นํ "มหาราช ทตฺตุปญฺตฺตํ ยทิทํ ทานนฺ"ติอาทีนิ วตฺวา นิวาเรสิ. โส "อเร อหํ อตฺตโน สนฺตกมฺปิ น ลภามิ ทาตุํ, กึ เม อิเมหิ ปาปสหาเยหี"ติ นิพฺพินฺโน รชฺชํ ปหาย ปพฺพชิตฺวา วิปสฺสนฺโต ปจฺเจกโพธึ สจฺฉากาสิ, ตญฺจ ปาปสหายํ ครหนฺโต อิมํ อุทานคาถํ อภาสิ:- "ปาปํ สหายํ ปริวชฺชเยถ อนตฺถทสฺสึ วิสเม นิวิฏฺ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. นิราสโสติ, ม. นิราสาโสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๑๐๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=28&page=105&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=28&A=2612&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=28&A=2612&pagebreak=1#p105