อรรถกถาเล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๒๓๗.

ตถารูปาย องฺคปจฺจงฺคสมฺปตฺติยา, น ปรปุริสา ^๑- วิย ถูลา. ปญฺญาย วิเลขิตกิเลสตฺตา ^๒- วา กิสา. อชฺฌตฺติกพาหิรสปตฺตวิทฺธํสนโต วีรา. เอกาสนโภชิตาย จ ปริมิตโภชิตาย จ อปฺปาหารา, น ทฺวิตฺติมตฺตาโลปโภชิตาย. ยถาห:- "อหํ โข ปน อุทายิ อปฺเปกทา อิมินา ปตฺเตน สมติตฺติกมฺปิ ภุญฺชามิ, ภิยฺโยปิ ภุญฺชามิ. `อปฺปาหาโร สมโณ โคตโม อปฺปาหารตาย จ วณฺณวาที'ติ อิติ เจ มํ อุทายิ สาวกา สกฺกเรยฺยุํ ครุกเรยฺยุํ มาเนยฺยุํ ปูเชยฺยุํ, สกฺกตฺวา ครุกตฺวา อุปนิสฺสาย วิหเรยฺยุํ. เย เต อุทายิ มม สาวกา โกสกาหาราปิ อฑฺฒโกสกาหาราปิ เวฬุวาหาราปิ อฑฺฒเวฬุวาหาราปิ, น มํ เต อิมินา ธมฺเมน สกฺกเรยฺยุํ ฯเปฯ อุปนิสฺสาย วิหเรยฺยุนฺ"ติ. ^๓- อาหาเร ฉนฺทราคาภาเวน อโลลุปา อฏฺฐงฺคสมนฺนาคตํ อาหารํ อาหาเรนฺติ. โมเนยฺยสมฺปตฺติยา มุนิโน. อนาคาริกตาย วิเวกนินฺนมานสตาย จ วเน ฌายนฺติ. เตนาห เหมวโต ยกฺโข "เอณิชงฺฆํ ฯเปฯ เอหิ ปสฺสาม โคตมนฺ"ติ. [๑๖๘] เอวญฺจ วตฺวา ปุน ตสฺส ภควโต สนฺติเก ธมฺมํ โสตุกามตาย "สีหํเวกจรนฺ"ติ อิมํ คาถมาห. ตสฺสตฺโถ:- สีหํวาติ ทุราสทฏฺเฐน จ ขมนฏฺเฐน จ นิพฺภยฏฺเฐน จ เกสรสีหสทิสํ. ยาย ตณฺหาย "ตณฺหา ทุติโย ปุริโส"ติ วุจฺจติ, ตสฺส อภาเวน เอกจรํ, เอกิสฺสา โลกธาตุยา ทฺวินฺนํ พุทฺธานํ อนุปฺปตฺติโตปิ เอกจรํ. ขคฺควิสาณสุตฺเต วุตฺตนเยนาปิ เจตฺถ ตํตํอตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ. นาคนฺติ ปุนพฺภวํ เนว คนฺตารํ นาคนฺตารํ. อถ วา อาคุํ น กโรนฺตีติปิ นาโค. พลวาติปิ นาโค. ตํ นาคํ. กาเมสุ อนเปกฺขินนฺติ ทฺวีสุปิ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วจรปุริสา ^๒ ฉ.ม. วิลิขิต... @^๓ ม.ม. ๑๓/๒๔๒/๒๑๘

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๒๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=28&page=237&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=28&A=5609&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=28&A=5609&modeTY=2&pagebreak=1#p237