อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๓๙.

[๔๙๓] อาราธเย ทกฺขิเณยฺเยหิ ตาทีติ ตาทิโส ยาจโยโค ทกฺขิเณยฺเยหิ อาราธเย สมฺปาทเย โสธเย, มหปฺผลํ ตํ หุตํ กเรยฺย, น อญฺญถาติ อตฺโถ. อิมินาสฺส "กถํ หุตํ ยชมานสฺส สุชฺเฌ"อิจฺเจตํ พฺยากตํ โหติ. [๔๙๔] อกฺขาหิ เม ภควา ทกฺขิเณยฺเยติ เอตฺถ โย ยาจโยโค ททํ ปเรสํ ยชติ, ตสฺส เม ภควา ทกฺขิเณยฺเย อกฺขาหีติ เอวํ โยชนา เวทิตพฺพา. [๔๙๕] อถสฺส ภควา นานปฺปกาเรหิ นเยหิ ทกฺขิเณยฺเย ปกาเสนฺโต "เย เว อลคฺคา"ติอาทิกา ^๑- คาถาโย อภาสิ. ตตฺถ อลคฺคาติ ^๒- ราคาทิสงฺควเสน อลคฺคา. เกวลิโนติ ปรินิฏฺฐิตกิจฺจา. ยตตฺตาติ คุตฺตจิตฺตา. [๔๙๖-๗] ทนฺตา อนุตฺตเรน ทมเถน, วิมุตฺตา ปญฺญาเจโตวิมุตฺตีหิ, อนีฆา อายตึ วฏฺฏทุกฺขาภาเวน, นิราสา สมฺปติ กิเลสาภาเวน. ^๓- อิมิสฺสา ปน คาถาย ทุติยคาถา ภาวนานุภาวปฺปกาสนนเยน วุตฺตาติ เวทิตพฺพา. "ภาวนานุโยคมนุยุตฺตสฺส ภิกฺขเว ภิกฺขุโน วิหรโต กิญฺจาปิ น เอวํ อิจฺฉา อุปฺปชฺเชยฺย `อโห วต เม อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตํ วิมุจฺเจยฺยา'ติ, อถขฺวสฺส อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตํ วิมุจฺจตี"ติ ^๔- อิทํ เจตฺถ สุตฺตํ สาธกํ. [๔๙๘-๕๐๒] ราคญฺจ ฯเปฯ เยสุ น มายา ฯเปฯ น ตณฺหาสุ อุปาติปนฺนาติ กามตณฺหาทีสุ นาธิมุตฺตา. ^๕- วิตเรยฺยาติ วิตริตฺวา. ตณฺหาติ รูปตณฺหาทิฉพฺพิธา. ภวาภวายาติ สสฺสตาย วา อุจฺเฉทาย วา. อถ วา ภวสฺส อภวาย ภวาภวาย, ปุนพฺภวาภินิพฺพตฺติยาติ วุตฺตํ โหติ. อิธ วา หุรํ วาติ อิทํ ปน "กุหิญฺจิ โลเก"ติ อิมสฺส วิตฺถารวจนํ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ อสตฺตาติ ^๒ ฉ.ม. อสตฺตาติ ^๓ ก. ทุกฺขาภาเวน @^๔ องฺ. สตฺตก. ๒๓/๗๑/๑๐๓ ^๕ สี.,อิ น นิปนฺนา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=239&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=5390&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=5390&modeTY=2&pagebreak=1#p239