อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๔๑.

[๕๑๑] เอวํ โส พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ ปสํสิตฺวา ทกฺขิเณยฺยสมฺปทาย ยญฺสมฺปทํ ตฺวา ทายกสมฺปทายปิ ตํ ฉฬงฺคปริปูรํ ยญฺสมฺปทํ โสตุกาโม "ยาจโยโค"ติ ^๑- อุตฺตริ ปญฺหํ ปุจฺฉิ. ตตฺรายํ โยชนา:- โย ยาจโยโค ททํ ปเรสํ ยชติ, ตสฺส อกฺขาหิ เม ภควา ยญฺสมฺปทนฺติ. [๕๑๒] อถสฺส ภควา ทฺวีหิ คาถาหิ อกฺขาสิ. ตตฺถ อยํ อตฺถโยชนา:- ยชสฺสุ มาฆ, ยชมาโน จ สพฺพตฺถ วิปฺปสาเทหิ จิตฺตํ, ตีสุปิ กาเลสุ จิตฺตํ ปสาเทหิ. เอวํ เต ยายํ:- "ปุพฺเพว ทานา สุมโน ททํ จิตฺตํ ปสาทเย ทตฺวา อตฺตมโน โหติ เอสา ยญฺสฺส สมฺปทา"ติ ^๒- ยญฺสมฺปทา วุตฺตา, ตาย สมฺปนฺโน ยญฺโ ภวิสฺสติ. ตตฺถ สิยา "กถํ จิตฺตํ ปสาเทตพฺพนฺ"ติ? โทสปฺปหาเนน. กถํ โทสปฺปหานํ โหติ? ยญฺารมฺมณตาย. อยํ หิ อารมฺมณํ ยชมานสฺส ยญฺโ เอตฺถ ปติฏฺาย ชหาติ โทสํ, อยํ หิ สตฺเตสุ เมตฺตาปุพฺพงฺคเมน สมฺมาทิฏฺิปทีปวิหตโมหนฺธกาเรน จิตฺเตน ยชมานสฺส เทยฺยธมฺมสงฺขาโต ยญฺโ อารมฺมณํ โหติ, โส เอตฺถ ยญฺเ อารมฺมณวเสน ปวตฺติยา ปติฏฺาย เทยฺยธมฺมปจฺจยํ โลภํ, ปฏิคฺคาหกปจฺจยํ โกธํ, ตทุภยนิทานํ โมหนฺติ เอวํ ติวิธมฺปิ ชหาติ โทสํ. โส เอวํ โภเคสุ วีตราโค สตฺเตสุ จ วิเหยฺย ^๓- โทสํ ตปฺปหาเรเนว ปหีนปญฺจนีวรโณ อนุกฺกเมน อุปจารปฺปนาเภทํ อปริมาณสตฺตผรเณน เอกสตฺเต วา อนวเสสผรเณน อปฺปมาณํ เมตฺตจิตฺตํ ภาเวนฺโต ปุน ภาวนาย เวปุลฺลตฺถํ รตฺตินฺทิวํ สสตํ สพฺพอิริยาปเถสุ อปฺปมตฺโต หุตฺวา ตเมว เมตฺตชฺฌานสงฺขาตํ สพฺพา ทิสา ผรเต อปฺปมญฺนฺติ. [๕๑๔] อถ พฺราหฺมโณ ตํ เมตฺตํ "พฺรหฺมโลกมคฺโค อยนฺ"ติ อชานนฺโต เกวลํ อตฺตโน วิสยาตีตํ เมตฺตาภาวนํ สุตฺวา สุฏฺุตรํ สญฺชาตสพฺพญฺุสมฺภาวโน @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ. โย ยาจโยโคติ ^๒ องฺ.ฉกฺก. ๒๒/๓๐๘/๓๗๗ (สฺยา) ^๓ ฉ.ม. ปวิเนยฺย, @อิ. ปฏิวิเนยฺย

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๔๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=241&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=5435&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=5435&pagebreak=1#p241