ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)

หน้าที่ ๔๓๐.

      [๑๐๐๔-๑๐๐๙] มนฺตปารเคติ เวทปารเค. ปสฺสวฺโหติ ปสฺสถ. อชานตนฺติ
อชานนฺตานํ. ลกฺขณาติ ลกฺขณานิ. พฺยากฺขาตาติ กถิตานิ, วิตฺถาริตานีติ
วุตฺตํ โหติ. สมตฺตาติ สมตฺตานิ, ปริปุณฺณานีติ วุตฺตํ โหติ. ธมฺเมน มนุสาสตีติ
ธมฺเมน อนุสาสติ.
      [๑๐๑๑] ชาตึ โคตฺตญฺจ ลกฺขณนฺติ "กีวจิรํ ชาโต"ติ มม ชาติญฺจ
โคตฺตญฺจ ลกฺขณญฺจ. มนฺเต สิสฺเสติ มยา ปริจิตเวเท ๑- จ มม สิสฺเส จ.
มนสาเยว ปุจฺฉถาติ อิเม สตฺต ปเญฺห จิตฺเตเนว ปุจฺฉถ.
      [๑๐๑๓-๑๐๑๘] ติสฺสเมตฺเตยฺโยติ เอโกเยว เอส นามโคตฺตวเสน วุตฺโต.
ทุภโยติ อุโภ. ปจฺเจกคณิโนติ วิสุํ วิสุํ คณวนฺโต. ปุพฺพวาสนวาสีตาติ ปุพฺเพ
กสฺสปสฺส ภควโต สาสเน ปพฺพชิตฺวา คตปจฺจาคตวตฺตปุญฺญวาสนาย วาสิตจิตฺตา.
ปุรมาหิสฺสตินฺติ มาหิสฺสตินามิกํ ปุรํ, นครนฺติ ๒- วุตฺตํ โหติ. ตญฺจ นครํ
ปวิฏฺฐาติ อธิปฺปาโย, เอวํ สพฺพตฺถ. โคนทฺธนฺติ โคธปุรสฺส ๓- นามํ. วนสวฺหยนฺติ
ปวนนครํ ๔- วุจฺจติ, "วนสาวตฺถินฺ"ติ เอเก. เอวํ วนสาวตฺถิโต โกสมฺพึ,
โกสมฺพิโต จ สาเกตํ อนุปฺปตฺตานํ กิร เตสํ โสฬสนฺนํ ชฏิลานํ ฉโยชนมตฺตา
ปริสา อโหสิ.
      [๑๐๑๙] อถ ภควา "พาวริสฺส ชฏิลา มหาชนํ สํวฑฺเฒนฺตา อาคจฺฉนฺติ,
น จ ตาว เนสํ อินฺทฺริยานิ ปริปากํ คจฺฉนฺติ, นาปิ อยํ เทโส สปฺปาโย,
มคธเขตฺเต ปน เตสํ ปาสาณกเจติยํ สปฺปายํ. ตตฺร หิ มยิ ธมฺมํ เทเสนฺเต
มหาชนสฺส ธมฺมาภิสมโย ภวิสฺสติ, สพฺพนครานิ จ ปวิสิตฺวา อาคจฺฉนฺตา
พหุตเรน ชเนน อาคมิสฺสนฺตี"ติ ภิกฺขุสํฆปริวุโต สาวตฺถิโต ราชคหาภิมุโข
@เชิงอรรถ:  ก. กถิตเวเท   สี.,อิ. มาหิสฺสตินฺติ มาหิสฺสตินามิกํ ปุริมนครนฺติ
@ ม. โคนทฺธปุรสฺส   สี. ภุมฺพวนครํ, อิ. ตุมฺพวนครํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=430&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9674&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9674&modeTY=2&pagebreak=1#p430


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]