ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)

หน้าที่ ๔๓๙.

      [๑๐๖๐-๖๑] กิตฺตยิสฺสามิ เต ธมฺมนฺติ นิพฺพานธมฺมํ นิพฺพานคามินิปฏิปทา-
ธมฺมญฺจ เต เทสยิสฺสามิ. ทิฏฺเฐ ธมฺเมติ ทิฏฺเฐ ทุกฺขาทิธมฺเม, อิมสฺมึเยว
วา อตฺตภาเว. อนีติหนฺติ อตฺตปจฺจกฺขํ. ยํ วิทิตฺวาติ ยํ ธมฺมํ "สพฺเพ สงฺขารา
อนิจฺจา"ติอาทินา นเยน สมฺมสนฺโต วิทิตฺวา. ตญฺจาหํ อภินนฺทามีติ ตํ
วุตฺตปฺปการธมฺมโชตกํ ตํ วา วจนํ อภิปตฺถยามิ. ๑- ธมฺมมุตฺตมนฺติ ตว ๒-
ธมฺมมุตฺตมํ อภินนฺทามีติ.
      [๑๐๖๒] อุทฺธํ อโธ จ ติริยญฺจาปิ มชฺเฌติ เอตฺถ อุทฺธนฺติ อนาคตทฺธา
วุจฺจติ, อโธติ อตีตทฺธา, ติริยญฺจาปิ มชฺเฌติ ปจฺจุปฺปนฺนทฺธา. เอเตสุ นนฺทิญฺจ
นิเวสนญฺจ, ปนุชฺช วิญฺญาณนฺติ เอเตสุ อทฺธาทีสุ ตณฺหญฺจ ทิฏฺฐินิเวสนญฺจ
อภิสงฺขารวิญฺญาณญฺจ ปนุเทหิ, ปนุทิตฺวา จ ภเว น ติฏฺเฐ, เอวํ สนฺเต
ทุวิเธปิ ภเว น ติฏฺเฐยฺย. เอวํ ตาว ปนุชฺชสทฺทสฺส ปนุเทหีติ อิมสฺมึ
อตฺถวิกปฺเป สมฺพนฺโธ. ปนุทิตฺวาติ เอตสฺมึ ปน อตฺถวิกปฺเป ภเว น ติฏฺเฐติ
อยเมว สมฺพนฺโธ, เอตานิ นนฺทินิเวสนวิญฺญาณานิ ปนุทิตฺวา ทุวิเธปิ ภเว
น ติฏฺเฐยฺยาติ วุตฺตํ โหติ.
      [๑๐๖๓-๔] เอตานิ วิโนเทตฺวา ภเว อติฏฺฐนฺโต เอโส:- เอวํวิหารีติ
คาถา. ตตฺถ อิเธวาติ อิมสฺมึเยว สาสเน, อิมสฺมึเยว วา อตฺตภาเว. สุกิตฺติกํ
โคตมนูปธีกนฺติ เอตฺถ อนุปธิกนฺติ นิพฺพานํ, ตํ สนฺธาย ภควนฺตํ อาลปนฺโต
อาห "สุกิตฺติตํ โคตมนูปธีกนฺ"ติ.
      [๑๐๖๕] น เกวลํ ทุกฺขเมว ปหาสิ:- เต จาปีติ คาถา. ตตฺถ
อฏฺฐิตนฺติ สกฺกจฺจํ, อาทรํ ๓- วา. ตํ ตํ นมสฺสามีติ ตสฺมา ตํ นมสฺสามิ.
สเมจฺจาติ อุปคนฺตฺวา. นาคาติ ภควนฺตํ อาลปนฺโต อาห.
@เชิงอรรถ:  ก. วุตฺตปฺปการํ ธมฺมชาตํ ตํ วา วจนํ อภิปฏฺฐยามิ   ฉ.ม.,อิ. ตญฺจ
@ ฉ.ม.,อิ. สทา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=439&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9875&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9875&modeTY=2&pagebreak=1#p439


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]